ارز دای چیست؟ رویکردی غیرمتمرکز در صنعت استیبل کوینها
فناوری بلاک چین امکان توزیع داده در شبکهای از کامپیوترها را فراهم میکند که از این طریق، شفافیت بیشتری در مقایسه با سیستمهای متمرکز ارائه میدهد. این فناوری فرصتهای بیشماری برای رفع نگرانیهای فزاینده درباره سیستمهای مالی متمرکز ایجاد کردهاست. توزیع داده در شبکهای از کامپیوترها به بلاک چین کمک میکند تا سیستمی بیطرف، شفاف، کارآمدتر و بدون نیاز به مجوزی ایجاد کند تا بتواند اقتصاد جهانی و ساختارهای مالی را ارتقا دهد. برای درک بهتر این مفهوم به مقاله بلاکچین چیست مراجعه کنید. در این مقاله به توضیح ارز دای در پلتفرم میکر خواهیم پرداخت.
نوسان و تلاطم زیاد بازار ارزهای دیجیتال شهرت زیادی دارد. معامله گران گاهی از این نوسان ها سود سرشاری را کسب می کنند؛ البته بعضی اوقات نیز زیان سنگینی را متقبل می شوند. در این بین برخی از ارزهای دیجیتال بزرگ همانند بیت کوین یا اتریوم افزایش یا کاهش قیمت شدید روزانه ای را تجربه می کنند. برای حل این مشکل ارز دیجیتالی توسط استیبل کوینها (Stablecoin) ایجاد شد که از این نوسانهای شدید در امان باشد.
یکی از این استیبل کوینها دای (DAI) است که در این مقاله قصد داریم درباره اش صحبت کنیم. در ادامه مطلب حاضر به بررسی تاریخچه و سازندگان، نحوه کار، بررسی میکردائو، استیبل کوین دای، کاربردها و ویژگیهایش و چگونگی ضرب توکن دای خواهیم پرداخت.
استیبل کوین چیست؟
نوعی ارز دیجیتال که ارزش آن علیرغم نوسانات بازار، همواره ثابت است. این نوع از ارز دیجیتال ها پشتوانه ای از ارزهای فیات، مانند دلار یا دارایی فیزیکی مثل طلا یا ارز دیجیتال دارند. ارزهای دیجیتال رایج مثل بیت کوین و اتریوم، ممکن است روزانه با نوسان قیمتی شدیدی مواجه باشند که همین رفتار قیمتی می تواند مانعی برای پذیرش عمومی این دارایی ها یا استفاده گسترده از آن ها به عنوان روش پرداخت باشد. برای نمونه با توجه به نوسانهای بیت کوین بعید است که شرکتها برای پرداخت حقوق کارکنان خود تمایلی به پرداخت با بیت کوین داشته باشند.
همین نوسان ارزهای دیجیتال باعث شده تا وام دهی در بازارهای مبتنی بر بلاک چین مشکل ساز باشند.
قراردادهای هوشمند نیازمند ثبات هستند که این نوسانان به عنوان مانع عمل می کند.
مسلماً کاربرانی هستند که در همه این بازارها تمایل به ذخیره پول خود داشته و آن را در دارایی هایی سرمایهگذاری کنند که به عنوان ذخیره ارزش عمل کند.
ایدههای مختلفی برای ایجاد ارزهای دیجیتالی با قیمت ثابت مطرح شده؛ اما مهمترین مسئله در این مسیر همان تثبیت قیمت است. به همین دلیل بسیاری از افراد ایجاد استیبل کوینها را مهمترین دستاورد در دنیای ارزهای دیجیتال میدانند.
هدف استیبل کوین ها به خصوص رقبای تتر حفظ ثبات از طریق به حداقل رساندن نوسان ها است. که این کار با اتصال ارزش خود به دارایی خارجی امکان پذیر می باشد. این داراییها که معمولاً متمرکز هستند ثباتشان به کمک نهادهای مرکزی حفظ میشود. نهادهای مرکزی عرضه و تقاضای ارزهای فیات با کنترل ارزش آن، این ارزها را که ممکن است دچار تغییرات شدید شود؛ میکنند تا ارزش پول را ثابت نگه دارند. اما درباره ارزهای دیجیتال چنین کاری امکانپذیر نیست. دلیل آن نیز مشخص است؛ این ارزها تحتکنترل کسی نیستند! و به همین دلیل نیز در برابر نوسانها آسیبپذیرند.
انواع استیبل کوین ها:
- استیبل کوین با پشتوانه ارزهای دیجیتال: پشتوانه این نوع استیبل کوینها، دیگر ارزهای دیجیتال هستند. با در نظر گرفتن نوسان ارزهای دیجیتال، این نوع استیبل کوینها وثیقه های سنگینتری برای پشتوانه خود دارند. مثلاً پشتوانه را با نرخ برابری یک به دو، به جای پشتوانه با نرخ یک به یک تعیین میکنند. یعنی بهازای هر واحد استیبل کوین دو برابر ارزش معادل آن ارز دیجیتالِ پشتیبان وثیقه می گذارند. یکی از این استیبل کوین ها، دای است که روی بلاک چین اتریوم ساخته شده است. ارزش دای متصل به دلار است.
- استیبل کوین با پشتوانه ارز فیات: پشتوانه این نوع از استیبل کوین ها ارزهای فیات مثل دلار و یورو با نرخ برابری یک به یک هستند. به این معنا که هر استیبل کوین برابر با یک واحد از ارز فیات پشتوانه آن است.
- استیبل کوین با پشتوانه کالا: این دسته از استیبل کوین ها با کالاهایی مانند طلا پشتیبانی می شوند. هر واحد از این استیبل کوینها برابر با یک واحد مشخصی از آن کالاست؛ مثلاً ممکن است یک واحد از استیبل کوین با یک اونس طلا برابری کند.
- استیبل کوین های بدون وثیقه: برخی از استیبل کوینها دارایی وثیقهای ندارند اما برای حفظ ارزش خود به قراردادهای هوشمند وابسته هستند. قراردادهای هوشمند عرضه استیبل کوین را بسته به تقاضای موجود در بازار کم و زیاد میکنند تا ارزشش ثابت بماند.
میکردائو چیست؟
برای درک بهتر استیبل کوین دای بهتر است در ابتدا بدانیم میکردائو و ارز میکر چیست؟ میکردائو سازمان غیرمتمرکز خودگردان یا دائو (DAO) در سال 2014 روی بلاک چین اتریوم ساخته شده است. دائو با الگوبرداری از دائوهای پیشین برای اداره غیرمتمرکز خود توکنی ایجاد کرد که میکر (MKR) نامیده میشود. این پلتفرم (میکردائو) نظام حاکمیتی ویژهای دارد که ترکیبی از نظرسنجی حاکمیتی و رأی گیری اجرایی است.
پروتکل میکر به کاربران امکان تولید استیبل کوین دای را با استفاده از داراییهای وثیقهای مورد تأیید جامعه میکر، میدهد. شماری از توسعهدهندگان در سال 2015، ساخت میکردائو را آغاز کردند. اولین وایت پیپر رسمی میکردائو نیز در سال ۲۰۱۷ توسط اکوسیستم استیبل کوین دای رونمایی شد. در این وایتپیپر، مشخص شد که چگونه میتوان در پلتفرم میکردائو با وثیقهگذاری داراییهایی با پشتوانه اتریوم (TETH)، استیبل کوین دای را تولید کرد. کاربران میتوانستند وثیقههایشان را در قراردادهای هوشمند خاصی که میکردائو از آنها استفاده می کرد، قرار دهند. پروتکل میکر بعدها داراییهای وثیقهای پذیرش شده را به ارزهای دیجیتال غیر از اتریوم هم گسترش داد.
پروتکل میکر (Maker Protocol) نقشی حیاتی در پلتفرم میکردائو ایفا میکند و آگاهی از نحوه عملکردش در فهمیدن میکردائو و استیبل کوین دای مهم است. مالکین توکن میکر مسئولیت مدیریت پروتکل میکر و ریسکهای مالی مرتبط با استیبل کوین دای را برعهده دارند. اداره میکردائو باید بهگونهای باشد که کارایی و ثبات و شفافیت را افزایش دهد. قدرت رأی هریک از دارندگان توکن میکر با تعداد توکنهای او نسبت مستقیم دارد.
ارز دای چیست؟
اولین استیبل کوین کاملاً غیرمتمرکز و با پشتوانه داراییهای وثیقهای که مبتنی بر بلاک چین اتریوم و از نوع شبکه ERC20 ارز دیجیتال دای است. هدف این استیبل کوین ثابت نگه داشتن ارزش خود با دلار با نرخ برابری یک به یک است. یعنی همیشه با قفلکردن دیگر ارزهای دیجیتال در قراردادهای هوشمند، ارزش یک واحد خود را معادل یک دلار آمریکا حفظ کند.
همان طور که در مطالب قبلی اشاره شده، بیشتر استیبل کوینها تحتکنترل نهادهای مرکزی هستند اما دای از این قضیه مستثنی است و به صورت غیرمتمرکز و بدون اینکه هیچ نهادی پشت آن باشد، توسط کاربران میکردائو اداره می شود. از دیگر ویژگی های منحصر به فرد دای این است که ذخیره ارزی به عنوان وثیقه عرضه در گردش خود ندارد.
دای برای پشتیبانی از عرضه در گردش خود، از وثیقهای که کاربران در قالب ارزهای دیجیتال مثل اتریوم تأمین میکنند، استفاده میکند در حالی که برخی از استیبل کوینها مانند ارز تتر (USDT) در ازای هر واحد از استیبل کوین یک دلار واقعی ذخیره دارند. پروتکل میکر به کاربران این امکان را میدهد که اتریوم یا ارزهای دیجیتال مورد تأیید دیگر را در قراردادهای هوشمند این پروتکل قفل کنند. این دارایی قفل شده به عنوان وثیقه عمل کرده و کاربر میتواند در ازای آن، استیبل کوین دای تولید و آن را به عنوان وام دریافت کند.
تاریخچه و سازندگان دای
مدیرعامل و بنیان گذار فعلی میکردائو رون کریستنسن (Rune Christensen)در سال 2015، دای را تاسیس کرد. معماری زیرساخت استیبل کوین دای، پروتکل میکر است که در دسامبر ۲۰۱۷ از طریق میکردائو راهاندازی شد. شرکت سرمایهگذاری آندریسن هوروویتز (Andreessen Horowitz) در سپتامبر۲۰۱۸، مبلغ ۱۵میلیون دلار در میکردائو سرمایهگذاری کرد و از این طریق مالک 6 درصد از کل توکن های میکر شد. ارزش ارز وثیقه ای دای (اتریوم) در سال 2018 به شدت کاهش یافت اما علیرغم این کاهش توانست برابری خود را با دلار حفظ کند. بنیانگذار میکردائو، کریستنسن در سال 2019 تصمیم گرفت امکان وثیقهگذاری داراییهای دیگر را نیز بهعنوان وثیقه فراهم کند که این مسئله باعث بروز اختلافاتی در میکردائو شد.
پس از آنکه امکان وثیقهگذاری ارزهای دیجیتال دیگر فراهم شد، کاربران توانستند از هر ارز دیجیتال مبتنی بر ERC-20 در بلاک چین اتریوم به عنوان وثیقه برای گرفتن وام استیبل کوین دای استفاده کنند. بنیاد میکر (Maker Foundation)برای اینکه مدل حاکمیتی پروتکل میکر به طور کامل غیرمتمرکز شود، کنترل آن را در اختیار میکردائو گذاشت. این بنیاد سازمانی غیرانتفاعی است که در دانمارک ثبت شده و مسئولیت مدیریت آن دسته از اجزای میکر که فاقد تمرکززدایی (مانند حقوق مالکیت معنوی) هستند، را دراختیار دارد.
ارز میکر (MKR) چیست؟
ارز میکر ارز دیجیتال مبتنی بر بلاک چین اتریوم با نماد MKR و با هدف به حداقل رساندن نوسان قیمت استیبل کوین دای طراحی شده است. دارندگان این ارز دیجیتال در اداره شبکه، حق رأی دارند که قدرت رأی هر یک از کاربران بستگی به تعداد میکرهایش است. حق رأی به این معناست که هر کسی ارز دیجیتال میکر را در کیف پولش دارد می تواند به پیشنهادهای مطرح شده برای ارتقا و اعمال تغییر در میکردائو رأی مثبت یا منفی دهد.
دارندگان میکر میتوانند آن را در اکوسیستم میکردائو وام بدهند و همین امر باعث می شود تا میکر مانند سرمایهگذاری در میکردائو عمل کند. سود حاصل از وامدهی میکر صرف خرید ارز میکر و سوزاندن آن میشود. میکرها با سوزانده شدن عملاً از عرضه در گردش خارج شده و کمیابی نسبی این ارز دیجیتال را حفظ میکنند. این ویژگی کمیابی است که ثبات قیمت میکر را تضمین میکند. برای کسب اطلاعات بیشتر به مقاله ارز میکر چیست مراجعه کنید.
نحوه کارکرد ارز دای
این استیبل کوین تفاوت عمده ای با دیگر استیبل کوین های بازار ارزهای دیجیتال دارد. دای غیرمتمرکز بوده و وثیقه آن از طریق ارزهای دیجیتال دیگر تأمین می شود.
حفظ نرخ برابری
مکانیسمهای متعددی توسط قراردادهای هوشمند میکر برای حفظ برابری ارزش دای با دلار آمریکا بکار گرفته می شوند. یکی از این مکانیسمها که معمولاً خودکار عمل میکنند، اتکا به مشارکت کنندگان ثالث با عنوان نگهبانان (Keepers) است. کارکد آن به این صورت است که وقتی ارزش دای به کمتر از یک دلار کاهش یابد، نگهبانان وارد عمل شده و دای میخرند. همچنین وقتی قیمت آن بیشتر از یک دلار شود، نگهبانان دایهای خود را میفروشند. این فرایند که نوعی آربیتراژ است، باعث میشود که فشار مداومی روی قیمت استیبل کوین دای وجود داشته باشد تا قیمت آن را در کانالی باریک نگه دارد.
میکر از چهار نوع حراج برای تثبیت قیمت بازاری دای استفاده میکند:
- مزایده مازاد: وقتی کارمزد تثبیت جمعآوری شده در سیستم از مقدار مشخصی بیشتر شود، در ازای توکن میکر، توکنهای مازاد به کاربران فروخته و توکن میکر دریافتی سوزانده میشود.
- مزایده وثیقه: پروتکل میکر داراییهای حاصل از حسابهای لیکوئید شده را پس از کسر مبلغی بابت جریمه میان کاربران پلتفرم به فروش میگذارد.
- مزایده بدهی: چنانچه خریدار کافی برای حراج وثیقه نباشد، پروتکل توکنهای میکر جدیدی ضرب کرده و آنها را به کاربران پلتفرم میفروشد.
- بازگرداندن مزایده وثیقه: اگر وثیقهای که به حراج گذاشته شده است، با قیمت بیشتری از میزان بدهی کاربر صاحب وثیقه فروخته شود، اختلاف ارزش آن به کاربر بازگردانده میشود.
وثیقه گذاری ارز دای
میکر برای تعیین ارزش دلاری ارزهای دیجیتال وثیقهگذاری شده، از اوراکل هایی استفاده میکند. براساس همین ارزشگذاری تعداد استیبل کوینهایی که کاربران میتوانند ضرب کنند، تعیین میشود. نوسانهای بازار ارزهای دیجیتال باعث میشود که نرخ برابری استیبل کوین دای با دلار دقیقاً یک به یک نباشد و اختلاف آن با دلار بسیار کم و قابل چشم پوشی نیست.
طبق قواعد پلتفرم میکر، ارزش وثیقه سپردهگذاری شده باید بیشتر از ارزش استیبل کوینهایی باشد که کاربر میخواهد وام بگیرد. اگر ارزش دلاری وثیقه بر اثر نوسانها کاهش یابد، کاربر باید یا استیبل کوینها را بازگرداند یا مبلغ وثیقه را افزایش دهد؛ درغیراینصورت، موقعیت وثیقه کاربر اصطلاحاً لیکوئید می شود.
پلتفرم وام دهی میکر برای ضرب استیبل کوین دای غیرمتمرکز بوده و امکان مشارکت کاربران را فراهم میکند؛ برخلاف استیبل کوینهای دیگر که به نهادی مرکزی برای صدور توکن و تضمین پشتوانه آنها نیاز دارند. در این سیستم، کاربران برای تولید استیبل کوینهای جدید، ارزهای دیجیتال مورد تأیید پلتفرم میکر مانند اتریوم را در خزانه میکر سپردهگذاری میکنند. این ارزهای دیجیتال در قرارداد هوشمند خزانه به عنوان وثیقه قفل شده و کاربران میتوانند در ازای وثیقهای که در پلتفرم گذاشتهاند، استیبل کوین دای برداشت و یا در واقع وام بگیرند. کارمزد ناچیزی برای استفاده از خدمات و تضمین ثبات قیمت استیبل کوین توسط وامگیرندگان پرداخت می شود که به آن کارمزد تثبیت (Stability Fee) میگویند.
ویژگیهای ارز دای
از زمان راه اندازی دای توجهات زیادی را به خود جلب کرده است. برخی از ویژگی های این استیبل کوین که آن را از سایر استیبل کوین ها متمایز می کند عبارتند از:
وثیقه چندگانه: از ویژگی های مهم دای این است که ارزهای دیجیتال متنوعی را بهعنوان وثیقه میپذیرد؛ درحالیکه استیبل کوینهای دیگر فقط ارز فیات یا ارز دیجیتال خاصی را بهعنوان وثیقه میپذیرند.
کاربردها و مزایای دای: محافظت از سرمایه در مقابل نوسان قیمتها در بازار پرتلاطم ارزهای دیجیتال یکی از مهمترین کاربردهای این استیبل کوین است. از دیگر مزیت های نگهداری سرمایه در قالب دای این است که سرمایه معاملهگر در اکوسیستم ارزهای دیجیتال باقی میماند و برای انجام معاملات جدید به تبدیل مجدد ارز فیات به ارزهای دیجیتال نیازی نیست. همچنین، استیبل کوی دای را میتوان به راحتی در صرافیهای ارزهای دیجیتال به ارزهای فیات تبدیل کرد. ارزش دای همیشه ثابت و برابر با یک دلار است، پس زمانیکه معاملهگران به هر دلیلی نخواهند موقعیت معاملاتی جاری داشته باشند، میتوانند دارایی خود را به دای تبدیل کرده و از نوسان قیمتها در امان بمانند.
امکان وامدهی استیبل کوین دای از دیگر کاربردهای آن است. برای مثال، صرافی کوین بیس امکان وام دهی دای را در این پلتفرم با سود سالانه 2 درصد برای مشتریان خود در کشورهایی مانند آمریکا، انگلیس، هلند، استرالیا، فرانسه و اسپانیا فراهم کرده است. دای برای انجام تراکنشهای بینالمللی نیز بهکار میرود. با توجه به پرهزینه و زمان بر بودن روشهای سنتی میتوان برای انتقال ارز به کشورهای دیگر؛ از پروتکل میکر و استیبل کوین دای با کارمزد بسیار اندک استفاده کرد و مبالغ هنگفتی را در چند ثانیه جابهجا کرد.
ادغام ارزهای فیات مانند دلار در نرمافزارهای فناوری امور مالی، از مشکلات توسعهدهندگان در دنیای ارزهای دیجیتال است که دای این فرایند را بسیار آسان کرده است. توسعهدهندگان میتوانند با استفاده از استیبل کوین دای انجام تراکنش در این پلتفرمها را برای کاربران تسهیل کنند.
استیبل کوین دای مزایای فراوانی برای معاملهگران و کاربران دنیای ارزهای دیجیتال دارد. برخی از مزایای این استیبل کوین عبارتاند از:
- مزیتی که به ویژه برای کشورهای درگیر بحرانهای مالی که محدودیتهایی برای خدمات بانکی اعمال کردهاند، اهمیت بسیاری دارد ماهیت غیرمتمرکز این استیبل کوین است که شفافیت و فعالیت بدون نیاز به واسطه را برای کاربران فراهم میکند.
- دسترسی همیشگی که به کاربران در هر ساعت از شبانه روز و حتی در روزهای تعطیل، برای سامان دهی امور مالی خود با استفاده از دای
- دسترسی همه به امکانات بانکی بدون نیاز به حداقل سپرده برای افتتاح حساب که در بانکهای سنتی مرسوم است.
- حسابرسی های سخت گیرانه و تحقیقات برای تضمین امنیت پلتفرم میکردائو که امنیت فراوان آن را در پی دارد.
- استفاده از مزیت نرخ بهره دای و امکان درآمدزایی از استیبل کوین دای
- تضمین تمرکززدایی: دیگر استیبل کوینها نیازمند پشتوانهای از داراییهای فیات هستند که عموماً تحت مدیریت سازمانی متمرکزند اما پلتفرم میکردائو مدلی متفاوت از دیگر استیبل کوینها را برای دای طراحی کرده تا تمرکز زدایی مطلوب را تضمین کند.
- تفاوت میان ارز دای و تتر: مهمترین تفاوت دای با تتر در غیرمتمرکز بودن استیبل کوین دای است که دراختیار هیچ یک از نهادهای مرکزی نیست. دای ازطریق قراردادهای هوشمند پروتکل میکر و به صورت کاملاً غیرمتمرکز و خودکار صادر میشود اما تتر را شرکت Tether مستقر در هنگکنگ صادر میکند. این شرکت متعلق به شرکت آیفینکس، مالک صرافی بیتفینکس (Bitfinex) است؛ یعنی تتر استیبل کوینی متمرکز است که کنترل آن در اختیار نهاد مرکزی است.
پشتوانه دای وثیقههایی در قالب ارزهای دیجیتال است که کاربران فراهم کردهاند اما پشتوانه تتر دلار است و شرکت تتر در ازای هر واحد از این استیبل کوین یک دلار بهصورت نقد یا داراییهای نقدپذیر در ذخایر خود دارد. با در نظر گرفتن نگرانیهایی درباره صدور تترهای بدون پشتوانه در بازار ارزهای دیجیتال مطرح شده است؛ اگر همه یا تعداد زیادی از دارندگان تتر ناگهان برای تبدیل تترهای خود به دلار واقعی هجوم بیاورند، شرکت تتر باید توانایی نقد کردن همه آنها را داشته باشد.
شرکت Tether به عنوان نهاد صادرکننده تتر باید مطابق قوانین و مقررات رفتار کند و این ممکن است در دنیای غیر متمرکز ارزهای دیجیتال مشکلزا باشد. اما دای به دلیل ماهیت غیرمتمرکز بودنش مشمول این قوانین و مقررات نمیشود. پروتکل میکر روی بلاک چین اتریوم قرار دارد و از هرگونه سانسور دولتی در امان است.
تتر بزرگترین استیبل کوین بازار با ارزش بیش از ۶۷ میلیارد دلار بهشمار میآید و در رتبه چهارم بازار ارزهای دیجیتال قرار دارد. درمقابل، دای از نظر ارزش بازار کوچکتر از تتر بوده و در رتبه چهاردهم ارزهای دیجیتال قرار دارد؛ اما در میان استیبل کوین های غیرمتمرکز، بزرگترین آن ها بهشمار می رود.
- نرخ بهره دای: استیبل کوین دای ویژگی جالبی دارد که به آن نرخ بهره دای (DAI Savings Rate) میگویند. این نرخ بهره چیزی شبیه به نرخ بهره بانکی است که بانکهای مرکزی اعلام میکنند. نرخ بهره دای توسط جامعه میکردائو و از طریق رأیگیری تعیین می گردد. میکردائو قرارداد هوشمندی ویژه سپردهگذاری دای دارد. چنانچه کسی توکنهای دای خود را در این قرارداد هوشمند بگذارد، در ازای آن می تواند سوددریافت کند. این سود معادل همان نرخ بهره دای است. یکی از مکانیسمهای میکردائو برای تثبیت ارزش دای درمقابل دلار، نرخ بهره دای است که با مدیریت تقاضا برای دای در بازار محقق میشود. با افزایش نرخ بهره دای، تقاضا در بازار برای این استیبل کوین نیز افزایش مییابد و اگر کاهش یابد، تقاضا هم کاهش مییابد.
چگونگی صدور ارز دای
همان طور که قبلاً اشاره شد، میکردائو استیبل کوین دای را به عنوان وام دراختیار کاربران قرار میدهد. روند کار به این صورت است که کاربران از طریق قرارداد هوشمند یکی از ارزهای دیجیتال مورد تأیید میکردائو را به عنوان وثیقه سپردهگذاری میکنند. سپس میکردائو معادل دلاری وثیقه را محاسبه و درصدی کمتر از آن را در قالب ارز دای ضرب میکند و این ارز به صورت وام به کیف پول کاربر واریز می شود.
اولین مرحله برای ضرب دای این است که صندوقی (Vault) در پروتکل میکردائو ساخته شود. این صندوق ها از طریق نرم افزارهایی مانند اوآسیس بارو (Oasis Barrow) و زریون (Zerion) در پلتفرم میکردائو ساخته می شود.
وارد یکی از این پلتفرمهای ذکر شده شوید و صندوق ایجاد کنید. بعد از ایجاد صندوق، مقدار اتریوم لازم یا دیگر ارزهای دیجیتال مورد تأیید میکردائو را در آن واریز کنید. حالا شما به عنوان به وجود آورنده این صندوق میتوانید دای ضرب کنید. توجه داشته باشید مقدار استیبل کوینی که به شما وام داده میشود، کمتر از ارزش دلاری وثیقه است.
برای پس گرفتن وثیقه خود باید دایهای وامگرفته شده را همراه با مقداری دای بهعنوان کارمزد تثبیت به صندوق بازگردانید. پس از تسویه وام، میتوانید ارز دیجیتال وثیقه خود را برداشت و در کیف پولتان واریز کنید.
نتیجه گیری
استیبل کوینها نوآوری بزرگی در صنعت ارزهای دیجیتال به شمار میرود. استیبل کوینها به صورت پناهگاهی موقت درمقابل نوسانهای شدید بازار ارزهای دیجیتال برای معاملهگران هستند. یکی از دغدغه های ارزهای دیجیتال از بین بردن نهادهای واسط و غیر متمرکز کردن امور مالی بود؛ همین ویژگی نیز باعث ظهور استیبل کوینهای غیر متمرکز شد.
دای استیبل کوین غیرمتمرکز مبتنی بر بلاک چین اتریوم است. یکی از ویژگی های نوآورانه دای این است که ارزهای دیجیتال را به جای ارزهای فیات و دارایی های واقعی، به عنوان پشتوانه می پذیرد. پلتفرم میکردائو برای تثبیت قیمت و حفظ نرخ برابری آن با دلار از مکانیسم های ویژه ای استفاده می کند که در این مقاله به طور مفصل توضیح داده شد.
دای بزرگترین استیبل کوین بازار ارزهای دیجیتال است که ویژگی های منحصر به فردش آن را از بقیه استیبل کوین ها متمایز می کند. مدل حاکمیتی غیرمتمرکز دای شفافیت بیشتری نسبت به سایر استیبل کوین ها داشته و همین امر مزیت مهم و ارزشمندی برای کاربران دنیای ارزهای دیجیتال محسوب می شود. به منظور خرید ارز دیجیتال از صرافی موربیت، بر روی لینک کلیک کنید.
یک دیدگاه