اتریوم چیست؟ بررسی صفر تا صد ارز دیجیتال ETH

دومین ارز دیجیتال برتر در بازار رمز ارزها، اتریوم (Ethereum) نام دارد که در سال 2015 و توسط ویتالیک بوترین طراحی و ساخته شد. در حال حاضر بیش از 17 درصد از کل ارزش مارکت که برابر با 1.2 تریلیون دلار است را به خود اختصاص داده‌است. اما سوال اینجاست که اتریوم چیست و چرا به وجود آمده‌است؟ برخی بر این باورند که اتریوم یکی از رقبای اصلی بیت کوین به شمار می‌رود. اما باید بدانید که این دو ارز دیجیتال دارای تفاوت‌های بسیاری با یکدیگر هستند.

همانطور که می‌دانید بیت کوین قصد دارد به عنوان یک دارایی باارزش، تبدیل به یکی از ارزهای مورد قبول برای پرداخت هزینه‌ در پلتفرم‌های گوناگون شود. اما تیم سازنده اتریوم اهداف بیشتری را برای این ارز دیجیتال در نظر دارد. اتریوم در واقع یک شبکه محاسباتی غیرمتمرکز است که بر روی تکنولوژی بلاکچین قرار دارد. همچنین توجه داشته باشید که اتریوم نام این شبکه بوده و ارز دیجیتال اتر (ETH)، توکن بومی آن است.

اگر به تازگی وارد دنیای کریپتو شده‌اید و قصد شروع سرمایه‌گذاری و خرید ارز دیجیتال در پروژه‌ای پر سود را دارید، مطالعه این مقاله نکاتی را در اختیار شما قرار می‌دهد تا بهترین تصمیم را در رابطه با سرمایه گذاری خود اتخاذ کنید.

ارز اتریوم چیست؟

اگر بیت کوین به عنوان پول رایج دنیا در آینده در نظر گرفته شده‌است، پس باید پرسید که اتریوم چیست و چرا به وجود آمده‌است؟ برای افرادی که به تازگی وارد دنیای ارزهای دیجیتال شده‌اند، این سوال کاملا منطقی به نظر می‌رسد. زیرا که در تمام صرافی‌ها نیز این دو ارز دیجیتال یعنی بیت کوین و اتریوم را در کنار هم دیده‌اند. اما باید بدانید که نمی‌توان اتریوم را دقیقا به‌عنوان رقیب اصلی بیت کوین در نظر گرفت. زیرا که این شبکه و توکن بومی آن، از لحاظ هدف و تکنولوژی کاملا با بیت کوین تفاوت دارد.

اما در پاسخ به اینکه اتریوم چیست، باید بگوییم که اتریوم یک شبکه بلاکچین غیر متمرکز است که توکن بومی آن به نام اتر (Ether)، به کاربران امکان انجام تراکنش، دریافت سود از طریق استیک دارایی، استفاده و ذخیره ارز NFT و یا توکن غیر مثلی، استفاده از بازی‌های بلاکچینی، ترید ارزهای دیجیتال و بسیاری از امکانات دیگر را ارائه می‌دهد. برای کسب اطلاعات بیشتر در این باره به مقاله ارز NFT چیست مراجعه کنید. 

بسیاری اتریوم را به‌عنوان اینترنت نسل بعدی در نظر دارند. اگر پلتفرم‌های متمرکز همانند اپ استور (App Store)، نسل وب 2 را در اختیار کاربران قرار دهند، شبکه‌ای غیر متمرکز که قدرت خود را از طریق کاربرانش به دست می‌آورد، نسل وب 3 به شمار می‌رود. این نسل از اینترنت از اپلیکیشن‌های غیر متمرکز (DApps)، امور مالی غیر متمرکز و یا دیفای و همچنین صرافی‌های غیرمتمرکز و یا دکس پشتیبانی می‌کند.

در بلاکچین اتریوم هزاران اپلیکیشن و بازی راه‌اندازی شده‌است. جالب است بدانید که این شبکه به دلیل مزایایی که دارد، توانسته ارزهای دیجیتال مربوط به پروژه‌های دیگری را نیز در خود جای دهد. نکته اصلی در رابطه با این پروژه، بلاکچین آن است. بلاکچین در واقع یک دفترچه توزیع شده و غیر متمرکز است که امکان ذخیره تمامی تراکنش‌ها در آن وجود دارد. بلاکچین برای تمامی افرادی که از آن استفاده کنند، یک کپی در دسترس دارد که امکان مشاهده تاریخچه تراکنش‌ها در آن موجود است. به همین دلیل به آن لجر توزیع شده می‌گویند. این تاریخچه تراکنش برای حفظ امنیت و شفافیت تراکنش‌ها در بلاکچین است.

علاوه بر موارد بالا، اتریوم به گونه‌ای طراحی شده‌است که دارای امنیت، مقیاس پذیری و قابلیت برنامه نویسی برای توسعه دهندگان باشد. در واقه تمامی برنامه نویسان و کمپانی‌ها قادرند اپلیکیشن خود را بر روی این بلاکچین قرار داده و کسب و کار خود را با فضای کریپتو ادغام کنند. لازم به ذکر است که قرار گیری تمامی اپلیکیشن‌های غیر متمرکز بر روی این شبکه، تنها با استفاده از قراردادهای هوشمند امکان پذیر است.

حال که تا حدودی پاسخ پرسش اتریوم چیست را دریافتیم، بهتر است نگاهی عمیق‌تر به این شبکه و ارز دیجیتال آن بیاندازیم. 

چرا ارز اتر به وجود آمد؟

شاید این سوال برای شما نیز به وجود آید که دلیل اصلی ایجاد اتریوم چیست؟ برای پاسخ به این سوال باید نگاهی به اهداف و دستاوردهای این شبکه بیاندازیم. تا به کنون حوزه امور مالی غیر متمرکز و یا دیفای، بزرگترین دستاورد شبکه اتریوم به شمار می‌رود. اپلیکیشن‌های غیر متمرکزی که قادر به انجام چندین پروسه بودند، از سال 2019 فراوانی چشمگیری پیدا کردند و از سال 2020 نیز محبوبیت و شهرت آن‌ها افزایش یافت. در نتیجه این اتفاق، استفاده از شبکه اتریوم نیز افازیش و توسعه پیدا کرد. در واقع اتریوم بزرگترین بستر برای این اپلیکیشن‌ها به شمار می‌رود.

به عنوان مثال، هنرمندان بسیاری با استفاده از توکن‌های غیر مثلی و یا NFTها، هنر خود را وارد دنیای دیجیتالی و بلاکچین کرده‌اند. اما ممکن است بپرسید که چرا زمانی که می‌توانیم هنر را به صورت پرینت شده تهیه کنیم، آن را به صورت دیجیتالی بخریم؟ باید بگوییم که افرادی که کلکسیونر هستند، مالکیت آثار هنری را می‌خواهند و نسخه کپی آن هنر برایشان فاقد جذابیت است. توکن‌های غیر مثلی به عنوان شکلی از مالکیت، باعث حفظ ارزش سرمایه نیز می‌شوند. در نتیجه تمامی نکات مثبت را برای کلکسیونرها در بر دارند.

این اتفاق همانند زمانی است که شخصی نقاشی اصلی مونا لیزا را به جای کپی آن بخواهد، حتی اگر آن کپی کاملا با اصل کار یکی باشد. از سویی دیگر، توکن‌های غیر مثلی ابزارها و آیتم‌های جذابی را برای بازی‌های کسب درآمد و بلاکچینی به کاربران ارائه می‌دهند. بازیکنان قادرند خانه‌ها و آواتارهای خود را درون بازی به شکلی دلخواه با این توکن‌ها، شخصی سازی کنند. به این صورت یک منبع درآمد دیگر برایسازندگان NFTها به وجود خواهد آمد.

همچنین برنامه نویسان با ساخت پلتفرم‌های مقاوم در برابر سانسور، این قابلیت را به کاربران داده‌اند که برای تولید محتوا، به یکدیگر پاداش دهند. بازی‌ها به کاربران امکان سرمایه گذاری در دارایی‌ها، بازی کردن و افزایش دارایی و سپس فروش و کسب درآمد از آن را به کاربران می‌دهند.

تمامی مواردی که در این بخش به آن‌ها اشاره کردیم، با استفاده از قراردادهاش هوشمند موجود در شبکه اتریوم امکان پذیر است که می‌توان آن‌ها را دلیلی برای ساخت شبکه اتریوم در نظر گرفت.

شبکه اتریوم (Ethereum) چگونه کار می‌کند؟

همانند شبکه بیت کوین، شبکه بلاکچین اتریوم نیز از خزاران کامپیوتر در سراسر دنیا به وجود آمده‌است. این کامپیوترها توسط افرادی که در شبکه مشارکت دارند ایجاد شده و هر کدام از آن‌ها یک نود یا گره است. این اتفاق در شبکه اتریوم، یعنی عدم وجود یک سازمان مرکزی برای کنترل و اداره آن، اتریوم را تبدیل به پلتفرمی کاملا غیر متمرکز و ایمن نسبت به حملات هکری کرده‌است. در واقع حتی اگر یک کامپیتر نیز از کار بیافتد، اتفاقی برای شبکه رخ نخواهد داد، زیرا که هزاران دستگاه دیگر در حال فعالیت و حفظ شبکه هستند.

اتریوم به عنوان یک سیستم غیر متمرکز، کامپیوتری به نام ماشین مجازی اتریوم (EVM) را راه اندازی کرده‌است. هر نود یک کپی را در خود جای داده‌است. به این معنی که تمامی تعاملات باید مورد تایید قرار گیرند تا کپی بلاکچین در نود بروزرسانی شود.

تعاملات شبکه به عنوان تراکنش شناخته می‌شوند و باید درون بلاک‌های موجود در شبکه اتریوم ذخیره شوند. ماینرها این بلاک‌ها را تایید کرده و سپس آن‌ها را برای ذخیره تاریخچه تراکنش‌ها بر روی بلاکچین قرار می‌دهند. ماین کردن برای تایید یک تراکنش را به عنوان مکانیسم اثبات کار و یا POW می‌شناسند.

هر بلاک دارای  یک کد 64 رقی بوده که توسط آن قابل شناسایی است. ماینرها توسط کامپیوترهای خود، برای پیدا کردن این کد تلاش می‌کنند. کامپیوتر آن‌ها اثبات این کاری است که انجام می‌دهند. سپس شبکه به عنوان پاداش، ارز اتر (ETH) را به ماینرها اهدا می‌کند.

لازم به ذکر است که همانند بیت کوین، تمامی تراکنش‌ها در اتریوم برای عموم قابل روئت است. ماینرها بعد از تایید و اتمام کار یک بلاک، آن را به صورت عمومی در دسترسی قرار می‌دهند تا تمامی نودها، کپی بلاکچین خود را بروز کنند. بلاک‌های مورد تایید قرار می‌گیرند قابل تغییر نخواهند بود. در نتیجه به عنوان تاریخچه‌ای از بلاکچین ذخیره می‌شوند.

اما سوال اینجاست که اگر ماینرها برای کار خود پاداش دریافت می‌کنند، منبع اصلی این اتریوم چیست؟ برای پاسخ به این سوال باید بدانید که هر تراکنش دارای یک هزینه‌ای به نام گس (Gas) و یا کارمزد شبکه اتریوم است. این کارمزد توسط کاربری که تراکنش را ایجاد کرده، پرداخت می‌شود. این کارمزد به ماینری اختصاص می‌یابد که تراکنش مذکور را تایید کند. این اتفاق باعث ایجاد امنیت و تشویق کاربران به ماین کردن در شبکه اتریوم خواهد شد.

از آنجایی که ارز دیجیتال اتر بیشتر به عنوان یک توکن ابزاری است تا توکنی برای ذخیره ارزش، موجودی آن نیز نامحدود است. این توکن همواره به عنوان پاداش ماینرها به چرخه بازار برمی‌گردد. همچنین زمانی که انتقال اتریوم به مکانیسم اثبات سهام کامل شود، از آن برای پاداش به استیک کنندگان استفاده خواهد شد. در واقع ارز اتر همواره مورد نیاز خواهد بود. در نتیجه تورم نباید باعث عدم استفاده از شود.

متاسفانه برای برخی از کاربران کارمزد شبکه اتریوم به دلیل ترافیک شبکه، ممکن است مبلغ بالایی باشد. این اتفاق معمولا به دلیل تعداد تراکنش‌های بالا در یک بلاک اتفاق می‌افتد. هر بلاک قادر است تنها تعداد محدودی تراکنش را تایید کند. در نتیجه ماینرها تراکنشی را انتخاب خواهند کرد که بیشترین کارمزد را به آن‌ها ارائه دهد. این رقابت باعث افزایش کارمزد شبکه به صورت روزافزون و به ویژه در زمان ترافیک شبکه خواهد شد. به همین دلیل اتریوم 2 تلاش فراوانی برای حل این مشکل کرده‌است. در ادامه مقاله به صورت کامل اتریوم 2 را توضیح خواهیم داد.

در ادامه برخی از اصطلاحات مهم و مورد نیاز در زمان استفاده از شبکه اتریوم را برای شما شرح خواهیم داد.

• تکنولوژی بلاکچین اتریوم چیست؟

همانطور که در بخش‌های قبلی اشاره کردیم، اتریوم نیز همانند سایر پروژه‌های ارز دیجیتال، از تکنولوژی بلاکچین استفاده می‌کند. یک زنجیری طولانی از بلاک‌ها را در نظر بگیرید. تمامی اطلاعاتی که در این بلاک‌ها وجود دارد، به هر بلاکی که به شبکه ضافه شود، منتقل خواهد شد. در واقع از طریق شبکه، یک کپی کاملا مشابه از بلاکچین در این بلاک‌ها قرار خواهد گرفت.

این بلاکچین توسط برنامه‌های خودکار شبکه تایید می‌شوند. این پروسه پیرو یک مکانیسم است. در واقع هیچگونه تاییدی صورت نخواهد گرفت، مگر اینکه شبکه به یک مکانیسم اجماع برسد. این اتفاق امنیت بلاکچین را تضمین می‌کند.

مکانیسم اجماع نیز توسط یک الگوریتم رایج به وجود می‌آید. حال سوال اینجاست که مکانیسم اجماع اتریوم چیست؟ در حال حاضر شبکه بلاکچین اتریوم از مکانیسم اثبات سهام و یا POS استفاده می‌کند. در این مکانیسم، شبکه‌ای از شرکت کنندگان یا همان اعتبار سنج‌ها بلاک جدید را تولید و اطلاعات موجود در آن تایید می‌کنند. این بلاک‌ها شامل اطلاعاتی هستند که نمایانگر وضعیت بلاکچین از جمله لیست تراکنش‌ها، امضا تایید کننده و رای تایید تراکنش است.

لازم به ذکر است که در اواسط ماه سپتامبر سال 2022، شبکه بلاکچین اتریوم به صورت رسمی از مکانیسم اثبات کار به اثبات سهام منتقل شد. اثبات سهام به نسبت اثبات کار بسیار ارزانتر و همچنین کارآمدتر است.

مطالعه بیشتر: بلاکچین چیست؟

• مکانیسم اثبات سهام (POS) چیست؟

اثبات سهام یک تفاوت اصلی با مکانیسم اثبات کار دارد. این مکانیسم برخلاف اثبات کار نیازی به انرژی بالا و کامپیوترهایی با قدر محاسباتی قوی ندارد. این مکانیسم از الگوریتمی نهایی به نام LMD Ghost استفاده می‌کند. این الگوریتم با مکانیسمی به نام Gasper ادقام شده‌است. این دو با هم مکانیسم اجماع را نظارت می‌کنند و روند فعالیت اعتبار سنج‌ها را زیر نظر دارند.

اعتبار سنج‌های مستقل باید 32 ارز دیجیتال اتر (ETH) را استیک کنند تا قدرت تایید تراکنش‌ها به آن‌ها داده شوند. در واقع اعتبار سنج‌های فردی قادرند تعداد کمتری ارز اتریم استیک کنند، اما برای این قابلیت باید به استخر تایید بپیوندند و پاداش خود را به اشتراک گذارند. اعتبار سنج‌ها با ساخت بلاک جدید، گواهی می‌دهند که اطلاعات یک تراکنش صحیح است یا خیر.

اعتبار سنج‌هایی که رفتاری نامناسب داشته باشند، بر اساس قوانین اثبات سهام مجازات و جریمه خواهند شد. افرادی که بخواهند به شبکه حمله کنند، توسط سیستمخ Gasper شناسایی می‌شوند. جریمه این اعتبار سنج‌ها سوزانده شدن و از دست دادن اتریوم‌های استیک شده آن‌ها است. سوزاندن ارز دیجیتال اتریوم در واقع به معنای ارسال اتریوم‌ها به کیف پولی است که فاقد کلید است. در نتیجه این ارزهای دیجیتال از چرخه بازار خارج می‌شوند.

• فرآیند ماینینگ اتریوم

پیش از سپتامبر سال 2022 و انتقال شبکه اتریوم به مکانیسم اجماع اثبات سهام، این شبکه دارای مکانیسم اثبات کار بود که در آن فرآیند ساخت هر بلاک حاوی تراکنش‌ها و اضافه شدن آن به بلاکچین اصلی را ماین اتریوم می‌نامند. اما با انتقال این بلاکچین به اثبات سهام و راه حل‌های مقیاس پذیری اتریوم 2، محیط این شبکه بسیار کارآمدتر از پیش شد.

ماینرهای اتریوم در واقع کامپیوترهایی بودند که نرم افزارهای خود را در جهت تکمیل و تایید تراکنش‌ها اجرا می‌کردند. ماینرها کامپیترهای خود را برای حل معاملات پیچیده و ساخت این بلاک‌ها به کار می‌گرفتند.

اتریوم 2 چیست؟

فرآیند راه اندازی اتریوم 2 و بروزرسانی آن زمان زیادی به طول انجامید. مهمترین اتفاقی که در این بروزرسانی رخ داد، انتقال اتریوم به مکانیسم اجماع اثبات سهام بود. در حالی که زنجیره بیکن (Beacon Chain) تغییرات زیادی را نمایش نداد، اما اکثر زیرساخت‌های مورد نیاز همانند زنجیره‌های شارد برای این بروزرسانی را فراهم نمود. مشکل مقیاس پذیری که به آن در قسمت‌های قبل اشاره کردیم را به یاد دارید؟ این زنجیره‌های شارد و کل پروسه شاردینگ، نقش بسیار مهمی در برطرف کردن مشکلات مقیاس پذیری داشتند.

شاردینگ فرآیندی است که طی آن تراکنش‌ها بین چندین شبکه بلاکچینی کوچکتر پخش می‌شوند. کاربران با استفاده از سخت افزارهای ضعیف‌تری قادر به اجرای این  شبکه‌های کوچک‌تر و راه اندازی آن‌ها هستند. زیرا که این شبکه‌ها تنها اطلاعات شارد مورد نظر را پردازش می‌کنند و دیگر نیازی به راه اندازی کل شبکه بلاکچین نیست. همچنین، شاردینگ باعث بهبود دسترسی فرآیند تایید شبکه اتریوم می‌شود.

بسیاری از علاقمندان به دنیای ارزهای دیجیتال در رابطه با اتریوم 2 نظرهای مثبت و امیدوار کننده‌ای ارائه داده‌اند. افراد مشهور بسیاری در حال خرید توکن‌های غیر مثلی و در نتیجه گسترش آگاهی عمومی در رابطه با این بلاکچین هستند. نتیجه این است که این افزایش کاربر، باعث بالا رفتن کارمزد شبکه اتریوم و کاهش سرعت انجام تراکنش‌ها و تایید آن‌ها شده‌است. تمام این موارد باعث می‌شود که نسخه دوم اتریوم مورد توجه بسیاری از افراد قرار گیرد. زیرا که در برخی شرایط کارمزد شبکه اتریوم نیمی از مبلغ تراکنش را شامل می‌شود.

یکی از راه حل‌های مقیاس پذیری اتریوم 2، انتقال به مکانیسم اجماع اثبات سهام به جای اثبات کار بود. در مکانیسم اجماع اثبات کار، انرژی بسیار بالایی برای ماین کردن اتریوم مورد استفاده قرار می‌گرفت. این در حالی است که در الگوریتم اثبات سهام ماینرها جای خود را به اعتبار سنج‌ها داده‌اند.

در واقع کاربرانی که ارز دیجیتال اتر خود را در شبکه استیک کنند، قادرند تارکنش‌ها را تایید کرده و در ازا کارمزد آن را به عنوان پاداش دریافت کنند. می‌توان گفت که این اعتبار سنج‌ها فرم دیگری از نودها را تشکیل می‌دهند.

برای اینکه یک کاربر تبدیل به اعتبار سنج شود، باید حداقل تعداد 32 ارز دیجیتال اتریوم را استیک کند. سپس اعتبار سنج‌ها پاداشی را در قالب ارز اتریوم برای فعالیتی که در شبکه دارند، دریافت می‌کنند.

دلیل این اتفاق این است که افرادی که در گسترش شبکه مشارکت دارند و ارزهای خود را در آن استیک می‌کنند، اهداف مناسبی برای آینده آن شبکه در نظر دارند. در نتیجه تایید تراکنش‌ها از سوی این افراد کار عقلانی به نظر می‌رسد. لازم به ذکر است که اگر یک اعتبار سنج تخلفی مرتکب شده و یا خلاف قوانین عمل کند، از سوی شبکه جریمه شده و ارزهای اتریوم خود را از دست خواهد داد.

الگوریتم اثبات سهام در اتریوم 2 بسیار سریعتر بوده و همچنین دارای قابلیت دسترسی بهتری است. نیازی به سخت افزارها و کامپیوترهای بزرگ برای ماین کردن نداشته و تمامی کاربران با سرمایه مورد نیاز، قادر به شرکت در فرآیند تایید تراکنش‌ها و ساخت بلاک جدید هستند.

از لحاظ تئوری چنین اتفاقی باید باعث گسترش شبکه شود. زیرا که هر چه تعداد اعتبار سنج بیشتر باشد، بلاک‌های بیشتری نیز مورد تایید قرار گرفته و به بلاکچین اصلی اضافه می‌شوند. همچنین افزایش تعداد آن‌ها باعث افزایش خاصیت غیر متمرکز بودن شبکه بلاکچینی اتریوم می‌شود. بدیهی است که هرچه یک اکوسیستم غیر متمرکزتر باشد، امنیت آن بیشتر است. اگر به مقاله اتریوم 2 چیست مراجعه کنید، تمامی راه حل‌های مقیاس پذیری این بروزرسانی را مشاهده خواهید کرد. لازم به ذکر است که شبکه آربیتروم، یکی از مهمترین موارد در این راه حل‌ها به شمار می‌رود. 

• بررسی رویداد مرج اتریوم

همانطور که در بخش قبلی اشاره کردیم، بروزرسانی بزرگ اتریوم 2 آن را به مکانیسم اجماع اثبات سهام منتقل کرد. این انتقال را مرج اتریوم و شاردینگ می‌‎نامند. هدف اصلی این مرج نیز بر طرف کردن مشکلات مقیاس پذیری شبکه اتریوم بود که به دلیل استفاده از الگوریتم اجماع اثبات کار رخ می‌داد.

پروسه ماینینگ در اثبات کار میزان بسیار بالایی از الکتریسیته را صرف می‌کرد. در نتیجه تنها 15 تراکنش در هر ثانیه قادر بهه اجرا شدن بودند. با افزایش تعداد اپلیکیشن‌های غیر متمرکز در این شبکه و همچنین بالا رفتن تعداد کاربران، این تعداد تراکنش در ثانیه بسیار کم بود و عملکرد شبکه را کند می‌کرد. به همین دلیل در مرج اتریوم، الگوریتم مورد استفاده از اثبات کار به اثبات سهام تغییر پیدا کرد.

مرج اتریوم و انتقال آن به مکانیسم اثبات سهام به کاربران امکان تایید تراکنش‌ها و ماین اتریوم‌های جدید را بر اساس تعداد ارزهای دیجیتال اتر آن‌ها می‌دهد. لازم به ذکر است که فرآیند شاردینگ باعث افزایش ظرفیت شبکه بلاکچین اتریوم شده و در نتیجه سرعت اجرا شدن تراکنش‌ها را افزیش می‌دهد.

انتظار می‌رور رویداد مرج اتریوم و استفاده آن از استیکینگ به جای ماینینگ، نه تنها ظرفیت تراکنش‌ها بلکه امنیت آن‌ها را نیز افزایش دهد. در طی این بروزرسانی، یک کمپانی تکنولوژی بلاکچین به نام ConsenSys اعلام کرد:

” هر زنجیره شارد همانند یک کوچه و یا راه باریکه برای بروزرسانی شبکه اتریوم عمل کرده و آن را تبدیل به یک اتوبان با چندین راه خروجی و ورودی می‌کند. بدیهی است که هرچه این راه باریکه‌ها و یا در واقع پردازش موازی تراکنش‌ها بیشتر باشد، سرعت شبکه بالاتر و خروجی آن نیز بیشتر خواهد شد. “

لازم به ذکر است که مرج اتریوم در تاریخ 15 سپتامبر سال 2022 اتفاق افتاد.

ارز دیجیتال اتریوم (ETH) چیست؟

شاید شما هم این سوال را بپرسید که ارز دیجیتال اتریوم چیست؟ همانطور که پیش از این اشاره کردیم، ارز دیجیتال اتر (ETH) به عنوان توکن بومی شبکه بلاکچین اتریوم و در واقع سوخت این شبکه به شمار می‌رود.

از این ارز دیجیتال به عنوان راهی برای استفاده از اپلیکیشن‌های غیر متمرکز موجود در بستر شبکه اتریوم و همچنین به عنوان یک مشوق برای اعتبار سنج‌ها جهت تایید تراکنش‌ها، بهره برداری می‌شود. همچنین از ارز دیجیتال اتریوم می‌توان برای خرید از برخی پلتفرم‌ها و یا ترید در صرافی‌های ارز دیجیتال نیز استفاده کرد.

تا کنون متوجه شدیم که پیش از سپتامبر سال 2022، ارز دیجیتال اتریوم از طریق پروسه ماینینگ وارد بازار ارزهای دیجیتال می‌شود. اما بعد از مرج اتریوم، پروسه ماینینگ و حل معاملات پیچیده ریاضی، جای خود را به فرآیند استیکینگ داد. در ماین کردن ارز دیجیتال اتر، هر ثانیه 15 تراکنش مورد تایید قرار می‌گرفت.

تاریخچه مختصری از اتریوم و فناوری آن

تا به اینجای مطلب تا حدودی متوجه شدیم که اتریوم چیست. همچنین دریافتیم که اکنون آن را به عنوان دومین ارز دیجیتال برتر بازار در نظر می‌گیرند. اما باید بدانید که این شبکه از ابتدای شروع فعالیتش، چنین جایگاهی را در بازار رمز ارزها نداشت. سازنده و طراح اصلی این پروژه، ویتالیک بوترین (Vitalik Buterin) نام داشت. بوترین در واقع این پروژه را برای رفع مشکلات و نواقص موجود در شبکه بیت کوین راه اندازی کرد.

بوترین در سال 2013 وایت پیپر اتریوم را منتشر و در دسترس عموم قرار داد. در این وایت پیپر ذکر شده بود که اتریوم با استفاده از قراردادهای هوشمند و غیر قابل تغییر، راه اندازی و تویعه اپلیکیشن‌ها و پروژه‌های دیگر را برای کاربران امکان پذیر کرده‌است.

در آن زمان بلاکچین‌های دیگری نیز از توسعه این اپلیکیشن‌های غیر متمرکز پشتیبانی می‌کردند، اما قابلیت تعامل بین آن‌ها وجود نداشت. بوترین قصد داشت این قابلیت را در بین شبکه‌های گوناگون ایجاد کرده و به آن‌ها امکان اتحاد با یکدیگر را ارائه دهد. برای وی، ایجاد راهی جهت اتحاد و یکی شدن این بلاکچین‌ها، تنها راه جهت تشویق کاربران به استفاده از اتریوم بود.

به این صورت اتریوم نسخه 1 راه اندازی و رونمایی شد. تصور کنید که این شبکه همانند اپ استور است: بخشی برای هزاران برنامه و اپلیکیشن که همگی از یک قانون پیروی می‌کنند. این قوانین به صورت هارد کد (Hardcode) بر روی شبکه قرار دارند و به صورت خودکار توسط توسعه دهندگان اجرا می‌شوند. به این صورت برنامه نویسان قادرند قوانین مخصوص پروژه خود را در اپلیکیشن خود اجرا کنند. هیچ مرکز و یا شخص ثالثی وجود ندارد و تمامی قوانین توسط کاربران شبکه تعیین می‌شود.

بدیهی است که ساخت چنین شبکه‌ای، هزینه بالایی به همراه خواهد داشت. پس سرمایه اصلی اتریوم چیست و از کجا تامین شده‌است؟ باید بگوییم که برای تعیین این هزینه، بوترین با همراهی سایر افراد تیم خود شامل گوین وود، جفری ویکل، چارلز هاسکینسون، میهای الیسی، آنتونی دیلوریو و امیر چتریت، یک پیش فروش برای توکن‌های شبکه راه اندازی کردند که سرمایه اتریوم را در حدود 18 میلیون دلار که در قالب ارز دیجیتال اتر بود، افزایش دادند. این سرمایه برای پرداخت هزینه‌های توسعه شبکه اتریوم در آینده کنار گذاشته شد.

علاوه بر این، تیم این پروژه سازمان اتریوم را در سوییس بنا کردند. شاید بپرسید این سازمان اتریوم چیست و به چه دلیل بنا شد؟ این سازمان با هدف و ماموریت حفظ و توسعه شبکه اتریوم ساخته شده بود. چندی بعد بوترین اعلام کرد که این سازمان به صورت غیر انتفاعی فعالیت خواهد داشت، که این اتفاق باعث شد برخی از سرمایه گذاران پروژه، همکاری خود را قطع کنند.

با گذشت زمان، برنامه نویسان با ایده‌های غیر متمرکز و منحصر به فرد خود وارد این شبکه شدند. در سال 2016، این سرمایه گذاران سازمان دائو (DAO) را ایجاد کردند. دائو در واقع یک گروه دموکراتیک است که برای تغییرات در شبکه و پروپوزال‌ها رای می‌دهد. لازم به ذکر است که این سازمان قوانین مربوط نیاز به حضور مدیر عامل برای شبکه اتریوم را از بین برد و بر پایه قرارداد هوشمند و رای جامعه کاربران فعالیت خود را ادامه داد.

اما تمامی موارد گفته شده، بعد از یک حمله هکری و دزدیده شدن 40 میلیون سرمایه از سازمان دائو، زیر سوال رفت. در پاسخ به این حمله و نقوص موجود در امنیت این سازمان، دائو برای ساخته شدن یک هارد فورک از شبکه اتریوم رای گیری کرد. اما هارد فورک اتریوم چیست؟ هارد فورک در واقع به معنای جدا شدن از شبکه اصلی و توسعه یک پروتکل جدید با نرم افزاری آپدیت و بروز، جهت از بین بردن ایرادات شبکه اصلی است. از آن پس فورک جدید اتریوم را با همان نام و شبکه اصلی را به نام اتریوم کلاسیک شناختند.

تاریخچه قیمت اتریوم

در این مطلب قصد داریم تا تاریخچه مختصری از روند قیمت ETH را مورد بررسی قرار دهیم. 

قیمت اتریوم در سال 2015

در تاریخ 7 آگوست سال 2015 نام اتریوم در لیست معتبرترین صرافی‌ها نمایان شد. در آن سال قیمت اتریوم 2 دلار بود اما این درحالی بود که تا پایان سال 2015، قیمت ارز اتر به زیر 1 دلار نزول کرد.

قیمت اتریوم در سال 2016

در سال 2016، قیمت ETH از 0.9 دلار تا 20 دلار صعود کرد اما پس از حمله هکرها به این شبکه، ارزش اتر دوباره به 8 دلار بازگشت. در همان زمان بود که به دلیل مسائل امنیتی، بلاکچین اتریوم فورک شد و دو ارز اتریوم و اتریوم کلاسیک از این شبکه منشعب شدند. لازم به ذکر است که برخلاف بسیاری از فورک ها مثل فورک بیت کوین کش و یا بیت کوین SV از شبکه بیت کوین که هیچگاه جایگاه رمزارز اولیه را نگرفتند، اتریوم کلاسیک که مدل ابتدایی اتریوم بود، پس از فورک شدن به کلی جایگاه خود را از دست داد.

قیمت اتریوم در سال 2017

پس از فورک شدن اتریوم، در سال 2017، قیمت این ارز از 8 دلار به 840 دلار رسید و سال 2017 را با قیمت 740 دلار به پاران رساند.

قیمت اتریوم در سال 2018

رشد دوباره اتریوم از ابتدای سال 2018 آغاز شد و در ابتدای همان سال، اتر رکورد قیمتی خود را با رسیدن به ارزش 1360 دلار شکست.

قیمت اتریوم در سال 2019

دومین رمزارز بزرگ بازار، از ابتدای سال 2019 تا ژوئن همان سال در یک روند صعودی 180 روزه قرار گرفت و پس از آن وارد بازار خرسی شد. این درحالی بود که در نیمه دوم سال 2019 با رسیدن قیمت این ارز به 135 دلار، روند نزولی پایان یافت.

قیمت اتریوم در سال 2020

با آغاز سال 2020، اتریوم بار دیگر یک روند صعودی را شروع کرد و قیمت آن از 135 دلار در ابتدای سال، تا 720 دلار در دسامبر سال 2020 صعود کرد. یکی از دلایل رشد اتریوم در سال 2020 هایپ و انفجار حوزه دیفای و یا همان اقتصاد غیرمتمرکز در بلاکچین اتریوم بود. با رشد صنعت دیفای بر بستر شبکه اتریوم، ازدحام کاربران و افزایش تقاضا برای این شبکه بالا رفت و همزمان با افزایش قیمت اتر، کارمزد انتقال اتریوم نیز به شکل چشمگیری افزایش یافت.

قیمت اتریوم در سال 2021

سال 2021 یکی از موفق ترین دوره های ارز دیجیتال اتر محسوب می‎شود. در طی این سال ارز اتر با ارزش 1014 دلار صعود را آغاز کرده و در دسامبر همان سال به قیمت 3800 دلار رسید. یکی از دلایل اصلی این امر، زمزمه های تغییر پروتکل اجماع این بلاکچین از اثبات سهام به اثبات کار بود. 

قیمت اتریوم در سال 2022

در طی سالی که گذشت، نه تنها اتریوم بلکه سایر رمزارزها درگیر بازار نزولی شدند و در زمان نگارش این مقاله، (نوامبر 2022) قیمت این ارز معادل 1250 است که از ابتدای سال شاهد نزول 73% بوده است. 

شبکه اتریوم چه کاربردهایی دارد؟

با وجود اینکه از ارز دیجیتال اتر می‌توان برای بسیاری از فعالیت‌ها استفاده کرد، سوال اصلی اینجاست که دقیقا کاربرد اتریوم چیست؟ باید گفت که شبکه اتریوم تا رسیدن به هدفی که در نظر داشت فاصله دارد. قرارداددهای هوشمند تا به امروز توانسته‌اند باعث بهبود سیستم قراردادهای سنتی شوند. همچننین اپلیکیشن‌های غیر متمرکز نیز در بسیاری موارد دقیقا همان ابزار مورد نیاز در بسیاری از دستگاه‌ها به شمار می‌روند. در ادامه این دو مورد از استفاده‌های اتریوم را به صورت کامل بررسی می‌کنیم.

• هدف قراردادهای هوشمند اتریوم چیست؟

همانطور که پیش از این ذکر کردیم، قراردادهای هوشمند در واقع توافق نامه‌هایی هستند که به صورت کاملا خودکار به انجام می‌رسند. این قراردادها به صورت کد بر روی شبکه بلاکچین قرار می‌گیرند. این قراردادها فعالیت‌هایی از جمله بیمه، فراهم سازی زنجیره، مشاور املاک و بازی‌ها را پشتیبانی می‌کنند. همچنین توکن‌های پروژه‌های مختلف نیز از طریق قراردادهای هوشمند ساخته می‌شوند. توجه داشته باشید که این توکن‌ها با ارز دیجیتال اتریوم متفاوت هستند.

علاوه بر موارد بالا، اجرای تراکنش‌ها و همچنین حفظ و کنترل موجودی ارزهای دیجیتال بر عهده قراردادهای هوشمند است. برای دریافت توکن‌ها باید ارز دیجیتال اتریوم به قرارداد هوشمند ارسال شود، و سپس در فرم توکن مورد نظر دریافت شود. لازم به ذکر است که در شبکه بلاکچین اتریوم، استاندارد توکن نویسی از نوع شبکه ERC20 است.

این توکن‌ها قادرند در فرم توکن‌هایی برای حفظ ارزش دارایی و یا جهت استفاده در فرآیندهای دیگر، به کار گرفته شوند. برخی از آن‌ها برای استفاده در اپلیکیشن‌های غیر متمرکز و جهت کار با آن‌ها ساخته شده‌اند و برخی دیگر، برای یک سرمایه گذاری در نظر گرفته می‌شوند. نوع دوم دارای قوانین بسیار سخت گیرانه‌ای خواهد بود.

مطالعه بیشتر: ERC20 چیست ؟

کیف پول اتریوم چیست؟

مزایای شبکه اتریوم چیست؟

بدیهی است که تمامی پروژه‌های ارز دیجیتال دارای مزایا و معایبی هستند که آن‌ها را از سایرین متمایز می‌کند. در رابطه با اتریوم موارد زیر را می‌توان به عنوان مهمترین مزایا در نظر گرفت:

• شبکه بزرگ و پویا: شبکه اتریوم دارای پروژه‌ها و اپلیکیشن‌های فراوانی در دست خود است که طی سال‌های متوالی توانسته ارزش خود را ثابت کند. به همین دلیل جامعه بسیار بزرگی از کاربران در اکوسیستم خود جای داده‌است.
• دارای کاربردهای گسترده: اتریوم علاوه بر اینکه یک ارز دیجیتال است، می‌تواند در بسیاری از فعالیت‌های دیگر از جمله پردازش تراکنش‌ها، اجرای قرارداد هوشمند و ذخیره ارزش را دارد.
• نوآوری مداوم: جامعه بزرگی از کاربران و برنامه نویسان اتریوم به صورت مداوم در تلاش برای پیدا کردن راهی جهت پیشرفت و توسعه شبکه از طریق ساخت برنامه‌ها و اپلیکیشن‌هایی خلاقانه هستند. این شبکه به دلیل محبوبیتی که دارد، از سوی بسیاری از برنامه نویسان و کاربران برای اجرای اپلیکیشن، مورد تایید است.
• عدم نیاز به واسطه: شبکه غیر متمرکز اتریوم به بسیاری از کاربران وعده حذف واسطه‌ها را از دنیای ارزهای دیجیتال داده‌است. همانند وکلا و بسیاری از واسطه‌ها برای تشکیل یک قرارداد و اجرای تراکنش که در بسیاری از پلتفرم‌ها به آن‌ها نیاز است. دلیل این اتفاق وجود قراردادهای هوشمند است که تمامی پروسه را به صورت خودکار اجرا می‌کنند. تمامی قوانین برای اپلیکیشن‌ها به صورت کد سخت در این قراردادها نوشته می‌شود و سپس در شرایط تعیین شده، اجرا می‌شود.

علاوه بر موارد بالا، شبکه اتریوم از هرگونه سانسور محتوا جلوگیری می‌کند. به عنوان مثال، اگر در توئیتر شخصی محتوایی نامناسب منتشر کند، این شبکه قابل به حذف محتوای کاربر و جریمه وی است. این در حالی است که در شبکه‌های اجتماعی بر پایه اتریوم، تنها زمانی این اتفاق می‌افتد که تمامی اعضای جامعه برای حذف و سانسور محتوا رای داده باشند. به این صورت افراد با داشتن نظریه‌های گوناگون قادر به بحث در رابطه با نظر خود و تصمیم گیری برای دیده شدن و یا نشدن آن نظر هستند.

لازم به ذکر است که افرادی که در این پروسه دارای قصد و نیت بدی باشند، باید 51 درصد از کنترل شبکه را دست داشته باشند تا بتوانند تغییری در آن ایجاد کنند. این اتفاق عملا غیر ممکن است. در نتیجه امنیت شبکه نیز تامین می‌شود.

همچنین به دلیل همکاری شبکه‌هایی مانند پی پال (PayPal) و ونمو (Venmo) با شبکه بلاکچین اتریوم، دسترسی و کار با آن برای کاربران بسیار ساده‌تر از پیش شده‌است. کاربران با استفاده از این دو شبکه قادرند به راحتی اقدام به خرید و فروش ارز دیجیتال با پول رایج کشور خود هستند.

معایب شبکه اتریوم چیست؟

اگر قصد سرمایه گذاری در شبکه اتریوم را دارید، باید بدانید که این شبکه همانند تمامی پروژه‌های ارز دیجیتال دارای معایبی نیز است. از جمله مهمترین معایب شبکه بلاکچین اتریوم می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

• افزایش کارمزد تراکنش‌ها: افزایش محبوبیت و تعداد کاربران در شبکه اتریوم باعث بالا رفتن کارمزد تراکنش‌های آن شده‌است. کارمزد شبکه اتریوم و یا همان گس فی دارای نوساناتی است که در برخی شرایط بسیار بالا رقم می‌خورد. این اتفاق برای اعتبار سنج‌ها مثبت و برای کاربران این شبکه بسیار منفی است. بر خلاف بیت کوین که شبکه به ماینرها پاداش می‌دهد، در اتریوم کسانی که درخواست تراکنش را داده‌اند باید پاداش اعتبار سنج‌ها را در قالب کارمزد پرداخت کنند.
• در معرض تورم ارزهای دیجیتال: با اینکه یه صورت سالیانه 18 میلیون ارز دیجیتال اتر قابل تولید است، هیچ محدودیت موجودی برای این ارز دیجیتال وجود ندارد. در نتیجه این ارز دیجیتال بیشتر عملکردی مشابه دلار دارد و از این لحاظ نمی‌توان آن را همانند بیت کوین دانست. زیرا که بیت کوین دارای موجودی محدود و برابر 21 میلیون عدد است.
• یادگیری سخت برای برنامه نویسان: برخی برنامه نویسان در زمان انتقال فعالیت خود از فضایی متمرکز به اکوسیستمی غیر متمرکز همانند اتریوم، ممکن است با مشکلاتی از قبل یادگیری برنامه نویسی آن مواجه شوند.

علاوه بر مواردی که ذکر شد، مشکل مقیاس پذیری شبکه اتریوم نیز کاربران با مشکلاتی مواجه کرده‌است. البته باید توجه داشته باشید که این اتفاق به دلیل وجود مکانیسم اثبات کار رخ داده بود. در حال حاضر بلاکچین اتریوم به اثبات سهام منتقل شده و انتظار می‌رود که این مشکل نیز تا حدودی بهبود یابد.

همچنین برای برخی از کاربران دسترسی و استفاده از شبکه اتریوم دشوار است. اتریوم به دلیل قیمت بالا و همچنین دشواری در ایجاد رابطه کاربری، مورد تایید بسیاری از افراد فعال در حوزه رمز ارزها نیست.

بسیاری از پلتفرم‌ها در شبکه اتریوم نیاز به کیف پول خاصی برای کار کردن دارند. در نتیجه کاربر باید دارای ارز دیجیتال اتر باشد و برای انتقال دارایی از یک ولت به ولتی دیگر، از آن برای پرداخت کارمزد انتقال استفاده کنند. این اتفاق در جامعه رو به رشد و تکنولوژی محور کنونی، غیر ضروری محسوب می‌شود.

بخش های مختلف شبکه اتریوم

منابع: Cointelegraph، Investopedia و Learn Bybit