معرفی و بررسی بهترین راه کارهای لایه دوم اتریوم در بازار رمزارزها

در این مقاله قصد داریم راهکارهای مقیاس  پذیری لایه دوم اتریوم در بازار ارز دیجیتال را معرفی و نحوه مقابله این راهکارها با چالش سه گانه مقیاس پذیری را بررسی کنیم. هیچ یک از راهکارهای مقیاس پذیری لایه دوم اتریوم به تنهایی قادر نیست مشکل کارمزدهای بالا و ترافیک شبکه اتریوم را برطرف کند و امنیت، تمرکززدایی و مقیاس پذیری که چشم اندازهای اصلی اتریوم 2 هستند را محقق کند. قطعاً شاردینگ برای مقیاس پذیری درون  زنجیره ای در لایه اول شبکه اتریوم راهگشا است؛ اما راهکارهای برون  زنجیره ای لایه دوم هم برای آینده بلاک چین کلیدی هستند. برای کسب اطلاعات بیشتر به مقاله اتریوم 2 چیست مراجعه کنید. 

در حال حاضر، انبوهی از نرم افزارهای غیرمتمرکز در حال توسعه هستند و تعداد این نرم افزارها در آینده بیشتر و بیشتر خواهد شد. راهکارهای لایه دوم برای کاهش هزینه های این نرم افزارها و رفع نیازهای منحصر به  فرد آنها فوق العاده هستند. کلیت این اکوسیستم فراتر از مجموع اجزای آن است. در این اکوسیستم، راهکارهای مختلف لایه دوم اتریوم می توانند با یکدیگر همکاری کنند و به نیازهایی که از پذیرش گسترده فناوری بلاک چین در جامعه ناشی می شوند پاسخ دهند.

این راهکارها همچنین به کاهش ازدحام و جلوگیری از ایجاد نقطه های تکین شکست (single points of failure) کمک می کنند که با توجه به حرکتی که در جهان به سمت وب 3 آغاز شده، امری ضروری است.

بررسی مفهوم مقیاس پذیری در بلاکچین

ایده اصلی سه گانه مقیاس پذیری یا Scalability trilemma که برای اولین بار ویتالیک بوترین، خالق اتریوم به آن اشاره کرد، این است که هیچ  وقت هر سه مؤلفه این سه گانه به طور هم زمان محقق نمی شوند و همیشه یکی از آنها قربانی سایرین می شود. به عنوان مثال، برای رسیدن به مقیاس پذیری و امنیت، باید تمرکززدایی را قربانی کرد و برای حفظ امنیت و تمرکززدایی، باید از مقیاس پذیری چشم پوشی کرد.

این معضل از همان ابتدا به صورت جدی در دنیای شبکه‌های انتقال ارز دیجیتال وجود داشت و هریک از بلاکچین ها، بسته به نیاز ها و اولویت های خود، رویکرد متفاوتی را در قبال آن اتخاذ کرده اند. برای مثال بلاک چین بیت کوین ترجیح داد به قیمت از دست دادن مقیاس پذیری، امنیت شبکه خود و همچنین تمرکززدایی آن را حفظ کند و به الگوریتم اجماع اثبات کار پایبند بماند. برای کسب اطلاعات بیشتر در این باره به مقاله بلاکچین چیست مراجعه کنید. 

در مقابل، بسیاری از بلاک چین ها برای دستیابی به مقیاس پذیری و افزایش تعداد تراکنش ها در واحد زمان، به استفاده از الگوریتم اجماع اثبات سهام نمایندگی شده (DPoS) روی آورده اند و با کاهش تعداد نودها، به نوعی تمرکززدایی را قربانی کرده اند.

با وجود همه این حقایق، اوضاع برای بلاک چین ها در حال بهبود است. راهکارهای جدیدی که اخیراً ارائه می شوند و به راهکارهای مقیاس پذیری لایه دوم معروف هستند، نوید افزایش مقیاس پذیری، بدون نیاز به قربانی کردن امنیت و تمرکززدایی را می دهند.

راه حل‌های مقیاس پذیری لایه دوم اتریوم چیست؟

رشد سریع دیفای (DeFi)،  nft (ارز NFT چیست) و بازی ها باعث افزایش استقبال از بلاک چین اتریوم شد و آن را با مشکل ازدحام مواجه کرده‌است. با توجه به اینکه ظرفیت فعلی شبکه اتریوم به  اندازه ای است که تنها 15 تراکنش بر ثانیه را پشتیبانی می کند، این ازدحام به ایجاد گلوگاه ها و افزایش کارمزد تراکنش ها منجر می شود. همچنین، برخی از نرم افزارهای غیرمتمرکز (dApp) که روی بلاک چین اتریوم ساخته شده اند، گاهی به خاطر این ازدحام غیرقابل استفاده می شوند.

مهاجرت اتریوم به یک شبکه مبتنی بر اثبات سهام که از تکنیک شاردین (Sharding) استفاده می کند، می تواند بخشی از این فشار را که روی لایه اول قرار دارد کاهش دهد. اتریوم برای این کار شبکه جدید را به چندین شارد یا زنجیره فرعی تقسیم می کند تا فشار روی شاردهای مختلف توزیع شود و ضمن کاهش ازدحام شبکه، ظرفیت تراکنش ها را نیز افزایش دهد.

با این حال، پیاده سازی کامل شبکه جدید اتریوم (موسوم به اتریوم 2.0) چندین سال طول می کشد و در حال حاضر هیچ نشانه ای از کاهش تقاضا برای استفاده از شبکه اتریوم در آینده نزدیک دیده نمی شود. از این رو، نیاز مبرم به راهکارهای مقیاس پذیری باعث شده‌است که به جای تمرکز بر ارتقای عملکرد لایه اصلی اتریوم، استقبال از فناوری های لایه دوم که روی لایه اول و اصلی این شبکه اجرا می شود سرعت بگیرد.

لایه دوم اتریوم و فناوری های مرتبط با آن، راهکارهای متفاوتی برای مقیاس پذیری اتریوم ارائه می دهند که هریک مزایا و هزینه های خاص خود را دارد. در ادامه به برخی از این راه کارها اشاره خواهیم کرد.

معرفی 8 مورد از راه کارهای مقیاس پذیری لایه دوم اتریوم

1. پلاسما (Plasma)

2. زنجیره های جانبی (Sidechains)

3. کانال های وضعیت و کانال های پرداخت (State Channels and Payment Channels)

4. رول آپ های آپتیمیستیک (Optimistic Rollups)

5. رول آپ های زی کِی (ZK-Rollups)

6. والیدیوم (Validium)

7. پروتکل های تجمیع کننده (Aggregator)

8- شبکه آربیتروم 

راه کار مقیاس پذیری پلاسما (Plasma) چیست؟

زنجیره های پلاسما بلاک چین های جداگانه ای هستند که به اتریوم متصل می شوند. از آنجا که این زنجیره ها مانند کپی های کوچکی از شبکه اصلی اتریوم هستند، به آنها زنجیره فرزند (child chain) هم می‌گوید. زنجیره های فرزند از ترکیبی از قراردادهای هوشمند و روش های اعتبارسنجی رمزنگارانه استفاده می کنند تا بار تراکنش ها را از زنجیره والد کم کنند.
هر یک از زنجیره های پلاسما مکانیسم خاص خود را برای تأیید بلاک دارد و به صورت دوره ای به زنجیره اصلی اتریوم گزارش می دهد. آنها در صورت مواجهه با اختلافات مربوط به تأیید تراکنش های مخرب، از امنیت اتریوم برای حل  و فصل آن استفاده می کنند.

زنجیره های پلاسما توان عملیاتی بالایی را با هزینه کم در ازای هر تراکنش فراهم می کنند؛ اما تنها تراکنش های اصلی مانند انتقال و مبادله توکن های اتریوم در این زنجیره ها پشتیبانی می شوند. همچنین این زنجیره ها مستلزم فعالیت بالا هستند و به دلیل طولانی بودن زمان انتظار برای برداشت دارایی، امکان بروز چالش هایی در آنها وجود دارد.
چندین پروژه وجود دارند که از پلاسما برای پیاده سازی نرم افزارهای غیرمتمرکز استفاده می کنند که از نمونه های آنها می توان به او ام جی نتورک (ارز OMG چیست) و لیپ دائو (LeapDAO) اشاره کرد.

زنجیره های جانبی در لایه دوم اتریوم چیست؟

زنجیره های جانبی یا ساید چین های لایه دوم اتریوم، بلاک چین های مستقلی هستند. این زنجیره‌ها با ماشین مجازی اتریوم (EVM) سازگاری دارند و به موازات زنجیره اصلی اتریوم اجرا می شوند. در شبکه زنجیره جانبی، اعتبارسنج ها وظیفه تأیید و پردازش تراکنش ها، افزودن بلاک های جدید و رعایت قوانین اجماع مختص زنجیره جانبی، مانند اثبات اعتبار (proof-of-authority) یا اثبات سهام نمایندگی  (delegated proof-of-stake) را بر عهده دارند.

سازگاری ساید چین ها از طریق یک پل دو طرفه به اتریوم به دست می آید؛ اما امنیت آنها به طور مستقیم از اتریوم گرفته نمی شود و بر عهده خود زنجیره های جانبی است.

زنجیره های جانبی از یک فناوری اثباتی و کارآمد استفاده می کنند و از طریق سازگاری با ماشین مجازی اتریوم، امکان انجام تراکنش های پیچیده تری را فراهم می کنند. با این  حال، این زنجیره ها کمتر غیرمتمرکز هستند و به جای استفاده از امنیت لایه اصلی، به مکانیسم های اجماع خود تکیه دارند. بنابراین، از لحاظ فنی به عنوان پروتکل لایه دوم اتریوم به معنای رایج آن به شمار نمی روند.

درک مفهوم کانال های وضعیت (State Channels) و کانال های پرداخت

کانال های وضعیت یکی از اولین راهکارهای مقیاس پذیری لایه دوم اتریوم هستند که به طور گسترده ای مورد بحث  و  بررسی قرار گرفته‌اند. این راهکار با استفاده از قراردادهای چندامضایی، به مشارکت کنندگان امکان می دهد که تراکنش های سریع و متعددی را در خارج از زنجیره انجام دهند. تراکنش های تکمیلی در کانال های وضعیت، هر زمان که لازم باشد، برای تایید نهایی به لایه اول ارسال می‌شوند.

کانال های وضعیت قادر به مدیریت تعاملات پیچیده تری مانند بازی ها هستند. این در حالی است که کانال های پرداخت در واقع نسخه ساده ای از کانال های وضعیت هستند که فقط پرداخت های میان دو مشارکت کننده را انجام می دهند.

کانال های وضعیت توان عملیاتی بسیار بالایی برای انجام تراکنش ها با هزینه بسیار پایین دارند. این قابلیت آنها را به گزینه ایدئالی برای ریزپرداخت ها (micropayment) تبدیل کرده است. اما هزینه زمانی و مالی راه اندازی و استقرار این کانال ها برای پرداخت هایی که فقط یک بار انجام می شوند مناسب نیست. چرا که وجوه انتقالی باید در کانال های پرداختِ باز قفل شوند. همین مسئله باعث می شود که این کانال ها فقط برای تراکنش های متعدد و پی درپی مناسب باشند.

سلر (Celer)، پرون (Perun) و رِیدن (Raiden) پروژه های مشهوری هستند که از کانال های وضعیت در اتریوم استفاده می کنند. جهت کسب اطلاعات بیشتر در رابطه با این پروژه‌ها، به مقاله ارز سلر چیست مراجعه کنید. 

رول آپ های آپتیمیستیک (Optimistic-Rollups) لایه 2 اتریوم چیست؟

رول آپ های آپتیمیستیک به صورت موازی با زنجیره اصلی اتریوم در لایه دوم قرار می گیرند. این رول آپ ها امکان انجام تراکنش ها را به صورت ارزان و با قابلیت مقیاس پذیری بالا فراهم می کنند.

در رول آپ ها، تراکنش ها به صورت گروهی و خارج از لایه اول اجرا می شوند؛ اما همه این تراکنش ها در نهایت در قالب یک تراکنش واحد به لایه اصلی اتریوم ارسال می شوند و از همین طریق، از امنیت شبکه اصلی اتریوم هم بهره مند خواهند شد.

یکی از دلایل سرعت پایین و هزینه بالای خدمات شبکه اتریوم، محاسبات مربوط به الگوریتم اثبات کار (proof of work) آن است. از آنجا که رول آپ ها اساساً هیچ محاسباتی انجام نمی دهند، توانسته اند مقیاس پذیری را تا 100 برابر افزایش دهند. این رقم در آینده با راه اندازی شاردینگ اتریوم بیشتر نیز خواهد شد.

پیش فرض رول آپ های آپتیمیستیک (همان طور که از اسمشان پیداست) این است که تراکنش ها معتبر هستند. مگر اینکه شواهدی از تقلب وجود داشته باشد که در این صورت، اقدام به انجام محاسبات می کنند. این رول آپ ها از یک سیستم التزام و اخذ تعهد استفاده می کنند. بر اساس آن، کسی که مسئول یک تراکنش مخرب شناخته شود، دارایی وثیقه اش توقیف می شود.

بخشی از این دارایی توقیفی سوخت و بخشی دیگر به عنوان مشوق به طرفی که فعالیت مخرب را در شبکه به  درستی انجام دهند، اعطا شد.

از آنجا که رول آپ های آپتیمیستیک با ماشین مجازی اتریوم و زبان برنامه نویسی سالیدیتی (Solidity) سازگاری دارند، می توانند هر کاری را که در لایه اول اتریوم امکان پذیر است انجام دهند. این رول آپ ها امن و غیرمتمرکز هستند؛ چراکه همه اطلاعات تراکنش های آنها در زنجیره لایه اصلی ذخیره می شود.

مثال‌های رول آپ

رول آپ ها در عین حال مقیاس پذیری را نیز فراهم می کنند. با این  حال، به دلیل احتمال وجود چالش های مربوط به تقلب، ممکن است زمان انتظار برای ثبت تراکنش های درون زنجیره ای طولانی شود.
رول آپ های آپتیمیستیک هم از پرداخت های ساده و هم از قراردادهای هوشمند پیچیده پشتیبانی می کنند. به همین دلیل برای نرم افزارهای دیفای مناسب تر هستند. پروتکل های آپتیمیزم (Optimism)، آربیتروم (Arbitrum) و کارتزی (Cartesi) ازجمله پروژه های متعددی هستند که فناوری رول آپ های آپتیمیستیک را پیاده سازی کرده اند.

آربیتروم یکی از بهترین راه کارهای لایه دوم اتریوم است. پیشنهاد می‌شود که برای کسب اطلاعات بیشتر در رابطه با آربیتروم و کاهش هزینه کارمزدها، مقاله آن را مطالعه کنید.

پلتفرم یونی سواپ (Uniswap) که پیشروترین صرافی غیرمتمرکز است، به تازگی اعلام کرد که قصد دارد گامی دیگر در راستای پذیرش فناوری لایه دوم بردارد. یونی سواپ می خواهد برای کاهش چشمگیر هزینه های تراکنش برای کاربران، نرم افزار خود را روی پروتکل آپتیمیزم هم راه اندازی کند.

رول آپ های زی  کِی (ZK-Rollups) لایه 2 اتریوم

رول آپ های دانایی صفر یا Zero-Knowledge تراکنش های خارج از زنجیره را دسته بندیمی‌کنند. به علاوه، یک گواه رمزنگاری  برای آن ایجاد می‌کنند که اسنارک (SNARK) نام دارند. برخلاف رول آپ های آپتیمیستیک که هیچ محاسباتی برای امنیت تراکنش ها انجام نمی دهند، رول آپ های زی کی محاسبات برون زنجیره ای خود را دارند. همجنین، گواه اعتبار حاصل از این محاسبات را به زنجیره لایه اول ارسال می کنند.

در رول آپ های زی کِی وضعیت حساب ها و موجودی ها به وسیله دو درخت مرکل جداگانه نمایان است. ریشه های درخت های مرکل که از هش موجودی و وضعیت حساب ها به دست آمده اند، اطمینان می دهند که هیچ کس نمی تواند داده ها را جعل کند. ریشه های هر دو درخت مرکل در یک قرارداد هوشمند اتریوم ذخیره می شوند که اطلاعات مختصری را از وضعیت ساید چین ارائه می دهد. تمامی اطلاعات دیگر، به صورت برون زنجیره ای (آف چین) حفظ می شوند.

اثبات دانش صفر:

اثبات دانش صفر (Zero-Knowledge proof)، یک تکنیک رمزنگاری است. این تکنیک، به شما اجازه می دهد که بدون اینکه جزییات یک راز را افشا کنید، به دیگران ثابت کنید که راز را می دانید. فرد تأییدکننده یا اعتبارسنج هم با استفاده از روش های ریاضی، می تواند بدون آگاهی از یک راز، تشخیص دهد که افراد دیگر به آن آگاه هستند یا خیر.

قراردادهای هوشمند رول آپ های زی کی، وضعیت همه تراکنش ها را در لایه دوم اتریوم نگهداری می کنند. این اطلاعات فقط با گواه اعتبار امکان به روز شدن دارد. این رول آپ ها برای تأیید تراکنش فقط به گواه اعتبار نیاز دارند، نه همه اطلاعات تراکنش ها. به همین دلیل، اعتبارسنجی بلاک ها در آنها سریع تر و ارزان تر انجام می شود. علت این امر آن است که بلاک ها در این رول آپ ها اطلاعات کمتری را در خود جای می دهند. همچنین، گس (gas) کمتری استفاده می کنند.

علاوه بر این، چون قرارداد رول آپ زی کی خودش تراکنش ها را تأیید کرده‌است، دیگر هیچ تأخیری در انتقال از لایه دوم به لایه اول وجود نخواهد داشت. در نتیجه، تایید نهایی برای گواه های دانایی صفر (ZK-proofs) زمان کمتری می برد. در عین  حال، امنیت و غیرمتمرکز آن نیز حفظ می شود. زیرا که اطلاعات مورد نیاز برای بازیابی وضعیت در لایه اول اتریوم ذخیره شده‌است.

با این حال، برخی از رول آپ های زی کِی از ماشین مجازی اتریوم پشتیبانی نمی کنند. به علاوه، محاسبات مربوط به گواه اعتبار نیز سنگین است. این مسئله باعث می شود که این رول آپ ها برای نرم افزارهای غیرمتمرکزی که فعالیت درون  زنجیره ای چندانی ندارند، نامناسب باشند.

پروژه‌های رول آپ زی کی:

در میان پروژه هایی که رول آپ های زی کِی را پیاده سازی کرده اند، می توان از زی کِی سینک (zkSync) و زی کِی سواپ (ZKSwap) نام برد. زی کِی سینک با استفاده از فناوری رول آپ زی کِی، یک پروتکل بدون نیاز به اعتماد را برای پرداخت های مقیاس پذیر و کم هزینه در استخراج اتریوم ارائه می دهد. این پروتکل به کیف پول های ارز دیجیتال و پلتفرم های دیفای کمک می کند که به مقیاسی مشابه پی پل (PayPal) دست پیدا کنند. اما سوال اصلی اینجاست که استخراج اتریوم تا کی ادامه دارد؟

زی کِی سواپ نیز یک صرافی غیرمتمرکز لایه دوم و مبتنی بر رول آپ های زی کِی است. همچنین، به رغم توان عملیاتی بالا در انجام تراکنش ها، هیچ کارمزدی دریافت نمی کند. زی کِی سواپ با این قابلیت ها، آینده مدل بازارساز خودکار (AMM) را متحول خواهد کرد.

پروژه هارمونی (Harmony) چیست؟

یکی دیگر از پروژه های لایه دوم اتریوم که از رول آپ های زی کی استفاده می کند، پروژه هارمونی (Harmony) و رمزارز بومی آن یعنی ارز هارمونی است. هارمونی با ترکیب برترین ویژگی های رول آپ های آپتیمیستیک و زی کی، قابلیت منحصربه فردتری را ارائه می کند. برای کسب اطلاعات بیشتر به مقاله ارز هارمونی چیست مراجعه کنید. 

هارمونی برخلاف رول آپ های زی کی، سازگاری کاملی با ماشین مجازی اتریوم دارد. از سوی دیگر، در مقایسه با رول آپ های آپتیمیستیک زمان انتظار برای برداشت در هارمونی کوتاه تر است. در نتیجه، تسویه حساب آن سریع تر است. هارمونی همچنین به لطف بلاک چین اثبات سهامی که آن را از طریق قراردادهای هوشمند به اتریوم متصل می کند، تعامل پذیری خوبی با مصرف گس پایین ارائه می دهد.

پروتکل هارمونی به صورت هم زمان از مزایای رول آپ های آپتیمیستیک و رول آپ های زی کی که هر دوی آنها از نوید بخش ترین فناوری‌های مقیاس پذیری لایه دوم هستند استفاده می کند. در عین حال، نواقص هر دوی آنها را به حداقل ممکن می رساند. از این  رو، این پروژه می تواند راهکار جامع تری برای استفاده دیگر پروژه ها مهیا کند.

هارمونی همچنین با استفاده از پلی به نام هورایزن (Horizon) به بایننس اسمارت چین (Binance Smart Chain) نیز متصل شده‌است. هارمونی از این راه دامنه تعامل پذیری خود را فراتر از اتریوم گسترش می‌دهد. همچنین، دسترسی به اکوسیستم وسیع تری از امور مالی غیرمتمرکز را امکان پذیر می کند. برای کسب اطلاعات بیشتر به مقاله BSC چیست مراجعه کنید. 

والیدیوم (Validium) چیست؟

والیدیوم نیز مانند رول آپ های زی کی از گواه اعتبار استفاده می کند؛ اما اطلاعات را در لایه اول اتریوم ذخیره نمی کند. این ویژگی امکان مقیاس پذیری را تا 10,000 تراکنش در ثانیه برای هر یک از زنجیره های والیدیوم فراهم می کند. این در حالی است که والیدیوم این توانایی را دارد که چندین زنجیره را به صورت موازی اجرا کند.

والیدیوم هیچ تأخیری در برداشت وجوه ندارد و از این طریق، بازدهی مالی بیشتری را فراهم می کند. این پروتکل همچنین در برابر حملات اقتصادی خاصی که معمولاً نرم افزارهای غیرمتمرکز و پرارزش مبتنی بر سیستم گواه تقلب با آنها روبه رو هستند آسیب پذیر نیست.

سیستم گواه تقلب به  این معناست که همه تراکنش ها معتبر هستند؛ مگر اینکه شواهدی مبنی بر وجود تقلب به دست آید. به رغم این قابلیت ها، زنجیره های والیدیوم در پشتیبانی از قراردادهای هوشمند محدودیت دارند.

از پروژه هایی که از والیدیوم استفاده کرده اند می توان به لوپرینگ (ارز لوپرینگ چیست) و استارک وِر (StarkWare) اشاره کرد.

همچنین پروژه ایمیوتبل اکس (Immutable X) اولین راهکار مقیاس پذیری لایه دوم اتریوم برای توکن های غیرمثلی است. این پروژه با استفاده از قابلیت والیدیوم در پروتکل استارک وِر و فناوری رول آپ زی کی توانست با کارمزد گس صفر، سرعت تراکنش ها را تا بیش از 9,000 تراکنش در ثانیه افزایش دهد. در عین حال، امنیت شبکه اتریوم را برای فروشگاه ها، نرم افزارها و بازی های خود به ارمغان آورد.

پروتکل های تجمیع کننده (Aggregator) در لایه 2 اتریوم چیست؟

ارز ماتیک (Polygon) یک پروتکل تجمیعی راهکارهای لایه دوم اتریوم است که چندین فناوری لایه دوم را به صورت یکجا پیاده سازی کرده‌است. در نتیجه، پالیگان بالاترین سرعت رشد را در شبکه های لایه دوم اتریوم به خود اختصاص داده‌است. این پروژه قابلیت دسترسی ، کاربردپذیری و موارد استفاده نرم افزارهای غیرمتمرکز اتریوم را به روی همگان گشود. از این طریق، زیرساخت بلاک چین را در اختیار عموم قرار داده‌است. برای کسب اطلاعات بیشتر در رابطه با این پروژه، به مقاله پالیگان چیست مراجعه کنید. 

مجموعه راهکارهای مقیاس پذیری لایه دوم در پالیگان با استقبال پلتفرم های بزرگ دیفای مواجه شده‌است. پلتفرم هایی مانند آوی (Aave)، صرافی سوشی سواپ (SushiSwap) و وان اینچ (ارز وان اینچ چیست) در حال حاضر با این پروتکل همگام سازی شده اند.

یکی دیگر از پروژه هایی که با پالی گان ادغامی، شاخص CVI است. CVI یک شاخص نوسان غیرمتمرکز مخصوص حوزه ارزهای دیجیتال است که از سوی شبکه کوتی (COTI) پشتیبانی می شود. کاربران می توانند هم  زمان با پردازش تراکنش ها در خارج از بلاکچین اصلی اتریوم ، اقدام به گشودن موقعیت های معاملاتی، تأمین نقدینگی و سهام گذاری کنند.

راه حل لایه دوم آربیتروم

آربیتروم یکی از راه حل‎های لایه دوم، به منظور انتقال اتریوم با کارمزد کم است. این شبکه به صورت یک زنجیره لایه 2 بر روی بلاکچین اتریوم سوار است و با جمع آوری اطلاعات چندین بلوک و پاسخدهی به تمامی درخواست ها به صورت یک جا، خرید اتریوم و انتقال آن را برایی کاربران تسهیل کرده و کارمزد را به چند سنت کاهش می‏دهد. 

این سیستم از فرایند رول آپ به منظور روند تایید تراکنش‎ها استفاده کرده و هم‌اکنون یکی از بهترین جایگزین‌ها برای انتقال اتریوم به شمار می‏رود. خبر خوب این است که پلتفرم معاملاتی موربیت، با پشتیبانی از این لایه 2 اتریوم، انتقال ارز اتر را برای کاربران تسهیل نموده و افراد قادرند در زمان انتقال اتریوم، با انتخاب آربیتروم، هزینه کارمزد انتقال خود را به چند سنت کاهش دهند. به منظور خرید اتریوم، همین حالا به سایت morbit.trade مراجعه کنید.