واژه سگویت مخفف عبارت Segregated Witness بوده‌و به‌معنی جداسازی امضاها است. سگویت یک پروتکل توسعه‌یافته‌در سال 2015 است که با هدف حل مشکل مقیاس پذیری در تکنولوژی بلاکچین، که هنوز هم با آن رو به رو هستیم طراحی شده‌است.
برای درک بهتر این مبحث، پیشهاد میشود که مقاله بلاکچین چیست را مطالعه‌کنید.
بلاکچین بیت کوین می تواند به طور متوسط در هر 10 دقیقه یک بلوک جدید را تولید کند. در هر بلوک تولید شده‌نیز تعدادی تراکنش جای می گیرد و واضح است که مقدار تراکنش ها به‌حجم بلوک های تولید شده‌توسط استخراج کنندگان بستگی دارد. در حال حاضر بلاکچین بیت کوین، با توجه به حجم بلوک هایش قادر است تا 7 تراکنش در ثانیه را به‌انجام برساند. اما پیش از توضیح هدف پروتکل سگویت ابتدا باید مفهوم امضا و یا همان شاهد در بلوک ها را بدانیم.
امضا در بلوک ها به چه‌معنی است؟
به‌طور خلاصه امضا در بلوک ها و یا همان DS یکی از اسناد الکترونیکی در بلوک است که توسط افراد معامله‌گر در شبکه ثبت‌شده‌تا حقیقی بودنشان به ماینرها اثبات شود.
هدف از طراحی سگویت
ایده توسعه پروتکل سگویت این است که داده های بلوک ها به شکلی سازمان دهی شوند که دیگر این امضا ها در کنار داده های معامله قرار نگیرند. به عبارت دیگر هدف پروتکل سگویت جداسازی امضا ها و یا همان شاهدان از بلوک معاملات است که این امر باعث می شود تا حجم کمتری از بلوک ها اشغال شود که در نتیجه‌آن معاملات بیشتر در یک بلوک جا‌شده و سرعت انجام تراکنش ها و مقیاس پذیری شبکه‌افزایش می یابد.
بیشتر بدانید: بیت کوین چیست؟
همانطور که می دانید با وجود برتری های بی شمار بیت کوین نسبت به سیستم های مالی سنتی، این حقیقت که‌شبکه بیت کوین تنها قادر به انجام 7 تراکنش در ثانیه است، استفاده روزانه از آن را به میزان چشم گیری کاهش داده‌و همچنین سرعت فراگیری عمومی اش را کم کرده است. با این حال راه حل های کارامدی چون شبکه‌لایتنینگ در میکرو تراکنش ها و پروتکل سگویت در تراکنش های بزرگتر، در حال حل این مشکل هستند.
در همین راستا این نکته را نیز به خاطر داشته‌باشید که اکثریت فورک ها در شبکه بیت کوین سعی کرده‌اند تا با افزایش حجم بلوک ها و جای گیری تراکنش های بیشتر در هر بلوک این مشکل را حل کنند. اما این کار غیرمتمرکز بودن شبکه را به مراتب زیر سوال می برد چرا که با افزایش حجم بلوک ها دستگاه های ماینر قوی تری برای ساخت بلوک نیاز است و مردم عادی نمی توانند این دستگاه ها را به راحتی تهیه کنند. درنتیجه برای سر پا نگه داشتن شبکه، کمپانی‌های بزرگ شروع به جمع آوری دستگاه‌ها کرده که در پی آن، سیستم به صورت متمرکز و سنتی ارائه‌می شود.
توسعه سگویت
پروتکل سگویت در سال 2015 توسط یکی از توسعه دهندگان شبکه اصلی بیت کوین به نام پیتر وویل ارائه‌شد و سرانجام در سال 2017 و در طی یک به روز رسانی به فورک نرم بیت کوین تبدیل شد. امروزه نیز بسیاری از پروژه‌های رمز ارزی از جمله بیت کوین و لایت کوین از پروتکل سگویت برای تراکنش‌های خود استفاده‌می کنند.
مزایای پروتکل سگویت
به طور کلی مشکلاتی که پروتکل سگویت حل می کند عبارتند از بهبود سرعت معاملات، افزایش حجم شبکه‌و انعطاف پذیری معاملات.
افزایش سرعت معاملات:
همانطور که گفته‌شد پروتکل سگویت با حذف امضاها از داده‌های بلوک ها، حجم اطلاعات را در آن ها کمتر کرده‌که این امر باعث می شود تا تعداد تراکنش بر ثانیه در شبکه افزایش یابد. این درحالی است که برای استخراج بلوک هایی که حجم تراکنش بیشتری را حمل می کنند، انرژی بیشتری صرف نخواهد شد. پس به طور خلاصه یکی از مزایای مهم استفاده از سگویت، افزایش نرخ TPSدر شبکه است.
کاهش هزینه تراکنش ها:
باتوجه به مورد فوق، سگویت باعث شده‌است که نرخ انجام تراکنش ها توسط شبکه بیت کوین به طرز چشم گیری کاهش یابد.
افزایش ظرفیت بلوک ها:
گفته‌شد که سگویت با حذف امضا ها ظرفیت بلوک ها را برای انجام تراکنش های بیشتر در زمان کمتر افزایش می دهد. هر معامله در شبکه بیت کوین دارای دو مولفه اصلی است که این دو مولفه ورودی ها و خروجی ها هستند. فاکتور ورودی شامل آدرس عمومی شخص فرستنده و فاکتور خروجی شامل آدرس عمومی شخص گیرنده است. این درحالی است که برای اثبات اعتبار معامله، شخص گیرنده باید یک امضای دیجیتالی را نیز اعمال کند. حال بدون پروتکل سگویت، این امضا ها در حدود 65% از حجم بلوک را اشغال می کنند و این درحالی است که با اعمال سگویت، حجم کارامد هر بلوک برای تراکنش ها، از یک مگابایت به چهار مگابایت افزایش می یابد که این امر دخالتی در سختی تولید بلوک توسط ماینرها ندارد. پس این نکته را به خاطر داشته باشید که سگویت درواقع حجم بلوک ها را زیاد نمی کند، بلکه به صورت مهندسی، ظرفیت کارامد آن ها را به چهر برابر افزایش می دهد. علاوه بر این سگویت یکی از ارائه دهنده ایده مشهور “افزایش وزن بلوک ها” است که در طی آن، شبکه می تواند بدون نیاز به افزایش سختی شبکه، ظرفیت بلوک های خود را به راحتی افزایش دهد.
رفع انعطاف پذیری معاملات:
یکی از مشکلات مهم شبکه بلاکچینی بیت کوین، امکان دستکاری امضا ها در بلوک ها بود که در صورت رخ دادن این اتفاق توسط یکی از طرفین معامله، تراکنش بین آن ها مختل می شد. اما با حذف این امضاها توسط پروتکل سگویت، امکان رخ دادن این خطا در شبکه به کلی از بین رفته است. برای درک بهتر این موضوع مقاله استخراج بیت کوین را مطالعه نمایید.
سخن آخر:
توسعه و اجرای پروتکل سگویت یکی از بزرگترین و خلاقانه ترین پیاده سازی ها در شبکه بیت کوین بوده است که هنوز هم در دست پیشرفت و به روز رسانی است. به علاوه از آنجایی که طراحی این پروتکل توسط تیم بیت کوین کور یا همان شبکه اصلی بیت کوین صورت گرفته است، آن را مورد اعتماد تر نیز می سازد. معرفی سگویت همچنین گامی بزرگ در راستای حل مشکلات بیت کوین و سایر بلاکچین ها، به خصوص در مورد مقیاس پذیری شبکه ها بود و ادغام این پروتکل با پروژه های ارائه دهنده لایه دوم، مانند شبکه لایتنینگ در آینده نزدیک باعث افزایش روز افزون استفاده از سیستم های بلاکچینی و افزایش پذیرش عمومی ارزهای دیجیتال خواهد شد. برای کسب اطلاعات بیشتر به مقاله شبکه لایتنینگ چیست مراجعه کنید.
